Την επαύριο του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη συγκλονισμένος έγραψα το κείμενο με τίτλο «Έι, εσείς εκεί κάτω!», βασισμένο σε ένα διήγημα του Ντίκενς, το οποίο αρχικά δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα μας. Όμως, οι αδίστακτοι τυχοδιώκτες, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί του ΣΥΡΙΖΑ και των κομματιδίων που προέκυψαν από την πολυδιάσπασή του επιδόθηκαν αμέσως σε ένα αδιανόητο λειψανεμπόριο, σκυλεύοντας τη μνήμη των ακόμη άταφων νεκρών. (Στην πρώτη μαζική συγκέντρωση για τα Τέμπη είδαμε περιχαρή στελέχη τού εν λόγω μορφώματος να βγάζουν σέλφι, σχεδόν να χορεύουν ένα dance macabre). Έτσι, στη συνέχεια, βλέποντας τις αντιδράσεις των αυτόκλητων «λαϊκών δικαστών» και «εμπειρογνωμόνων» που κλιμακώνονταν αποφάσισα να το δημοσιεύσω και στην έντυπη έκδοση (τχ. 149, Απρίλιος 2023). Το κείμενο κατέληγε με τη φράση:

Ο συντάκτης του παρόντος αισθάνεται την ανάγκη να φωνάξει: Halloa! Up there! Έι, εσείς εκεί πάνω! Ελπίζω να καταλαβαίνετε.

ΥΓ. Διαβάζοντας το διήγημα του Ντίκενς σήμερα είναι αναπόφευκτος ο συνειρμός με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και την ανευθυνότητα που θέρισε τόσες ζωές κυρίως νέων ανθρώπων. Κοιτάζοντας τα όμορφα, φωτεινά πρόσωπα των κοριτσιών και των αγοριών που χάθηκαν μου καρφώθηκε στο μυαλό ο στίχος του Σεφέρη: κάποτε ζωντανεύουν τα όνειρά τους γι’ αυτό λέω πως κοιμούνται. Αλίμονο! Λυπήσου εκείνους που περιμένουν. Λυπήσου τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους δικούς τους κατά την κατάβασή τους στον εφιαλτικό κάτω κόσμο του πένθους.

Κι όμως, έσφαλα. Δεν πενθούν όλοι! Έκτοτε, με πρωταγωνίστρια μια πρωτόγονη Λαϊκή Δικαιοσύνη, εξελίσσεται μια αδιανόητη και πρωτοφανής διαρκής τυμβωρυχία, μια αδιανόητη εργαλειοποίηση, ένα αδιανόητο λειψανεμπόριο, το οποίο είναι στο DNA της Αριστεράς από την εποχή του Λένιν. Μιας Αριστεράς που «θέλει νεκρούς χιλιάδες»! Η επιλεκτική ή/και «μικρεμπορική» χρήση του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών με τέτοιο καταιγισμό παρανοϊκών συνωμοσιολογιών και τόσο λυσσώδη επιμονή έχει μόνο προηγούμενο την εποχή της συνωμοσίας ΣΥΡΙΖΑ-Ακροδεξιάς στις πάνω και κάτω πλατείες των αλλόκοτων «συναγωνιστών». Από την πρώτη στιγμή οι λαϊκοί δικαστές τύπου Κ. Καζάκου αποφάνθηκαν: «Δεν είναι Δυστύχημα, Είναι Δολοφονία! Οι Ζωές μας Μετράνε». Στο πλευρό τους και η Ακροδεξιά των εθνικοπαραφρόνων, των καιροσκόπων και άλλων ουτιδανοτήτων.

Μάνα αγναντεύοντας τις βραχονησίδες περιμένει νέα για το αγνοούμενο παιδί της, 29 Σεπτεμβρίου 2000. © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Β. Βαρδουλάκης

Οι αγχόνες τους εξουθένωσαν όλα τα δέντρα της Πλατείας Συντάγματος. Οι λαλιές τους δεν ξέρουν τίποτε άλλο από ψέμα, για να παραφράσουμε δυο στίχους από το Άξιον Εστί του Ελύτη. Αυτούς τους στίχους παρακάμπτει ο Μπαμπάς της κυρα-Ζωής Κωνσταντοπούλου, επαναλαμβάνοντας ευκαίρως ακαίρως κάποιους στίχους παρακάτω, κάνοντάς τους όπλα για το μίσος. Κι όμως, στον συρφετό των νεο-Αγανακτισμένων των συλλαλητηρίων για τα Τέμπη κυριολεκτούν απολύτως:

Χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν.
Σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείς
κοπροκρατούν το μέλλον.

Το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα» συνέβη το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, όταν το μοιραίο πλοίο προσέκρουσε στις βραχονησίδες Πόρτες στα ανοιχτά της Πάρου, με συνέπεια να υποστεί μεγάλο ρήγμα και να βυθιστεί. Ανασύρθηκαν 81 νεκροί, ενώ διασώθηκαν 457 άνθρωποι. Αξίζει να σημειωθεί ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή κατά την επιχείρηση διάσωσης ο υπολιμενάρχης Πάρου Δημήτρης Μάλαμας. Ελληνικά πλοία, δύο Βρετανικά πολεμικά και ψαράδες της Πάρου και Αντιπάρου έλαβαν μέρος στη δύσκολη επιχείρηση διάσωσης καθώς στην περιοχή έπνεαν ισχυροί άνεμοι. Το πλοίο ανήκε στην εταιρεία «Minoan Flying Dolphins», της οποίας αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ήταν ο Παντελής Σφηνιάς.

Ο τότε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Χρήστος Παπουτσής δεν παραιτήθηκε. Την επομένη επισκέφθηκε με ελικόπτερο την Πάρο, και στο Υπουργικό Συμβούλιο της μεθεπομένης μίλησε με λεπτομέρειες για τις ευθύνες του ύπαρχου του πλοίου ο οποίος φλέρταρε μια γυναίκα δίνοντας λανθασμένη εντολή στον ναύτη που χειριζόταν το τιμόνι. (Ενώ στην υπόθεση των Τεμπών, ο σταθμάρχης της Λάρισας, τον οποίο προκαταβολικά αθωώνει η κατά τα άλλα οργισμένη λαϊκή δικαιοσύνη, μιλούσε απλώς για «σουβλάκια και γκόμενες» ο καημένος). «Στο σημείο αυτό παρενέβη ο κ. Σημίτης και ζήτησε να μην επεκταθεί περαιτέρω επ’ αυτού ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, “για να μη δοθεί η εντύπωση ότι προκαταλαμβάνουμε την ανάκριση, η οποία πρέπει να διεξαχθεί ομαλά και να καταλήξει”. Παρακάλεσε μάλιστα να μη διαρρεύσει τίποτε προς τον Τύπο...». Αλλά διέρρευσε! Βεβαίως ο Πρωθυπουργός εδήλωσε πως «θα ριχθεί άπλετο φως». Και σημείωσε ότι «θα αποδοθούν ευθύνες, όσο ψηλά και αν υπάρχουν».[1] Τον Σεπτέμβριο του 2000 επίσης ο Κώστας Σημίτης εδήλωσε: «Αυτή είναι η Ελλάδα!». Η δήλωσή του εκείνη ξεσήκωσε σφοδρό κύμα αποδοκιμασιών από αυτούς που είχαν άλλη εκτίμηση και για την Ελλάδα και για τους εαυτούς τους.

Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Χρήστος Παπουτσής διαβεβαίωνε από την πλευρά του ότι θα χυθεί άπλετο φως στην τραγωδία: «το μαχαίρι θα φτάσει βαθιά μέχρι στο κόκκαλο». Όχι μόνο δεν παραιτήθηκε, αλλά τον Φεβρουάριο του 2001 έκανε στην πλατεία της Πάρου τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Δημήτρη Μάλαμα παρουσία της συζύγου του και της αδελφής του χωρίς καμιά εκδήλωση «λαϊκής οργής».

Ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Minoan Flying Dolphins» Παντελής Σφηνιάς (αριστερά) και ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Χρήστος Παπουτσής (δεξιά) το καλοκαίρι του 2000. Ο Π. Σφηνιάς αυτοκτόνησε το μεσημέρι της 29ης Νοεμβρίου 2000 πηδώντας από τον 6ο όροφο των γραφείων της εταιρείας στον Πειραιά. © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Γιώργος Χριστάκης

Για την υπόθεση του πολύνεκρου ναυαγίου ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος του πλοιάρχου και του υποπλοιάρχου (οι οποίοι προφυλακίστηκαν) και άλλων μελών του πληρώματος, καθώς και κατά των υπευθύνων της πλοιοκτήτριας εταιρείας. Στη συνέχεια ορίστηκε ειδικός εφέτης ανακριτής ο οποίος διεξήγαγε τις ανακρίσεις. Ορίστηκαν πραγματογνώμονες οι οποίοι ένα χρόνο μετά, τον Σεπτέμβριο του 2001, παρέδωσαν την έκθεσή τους στον ειδικό εφέτη ανακριτή. Σχεδόν τρία (3) χρόνια μετά το ναυάγιο, στις 21 Ιουλίου 2003, εκδόθηκε το πόρισμα του Ανώτατου Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων (ΑΣΝΑ), το οποίο καταλόγιζε βαριές ευθύνες στον πλοίαρχο, τον υποπλοίαρχο, τον ύπαρχο και τον α΄ μηχανικό.

Από τις πρώτες στιγμές του ναυαγίου, η τότε αντιπολίτευση απέδωσε ευθύνες στην κυβέρνηση και το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για την καθυστέρηση στη διάσωση των ναυαγών. Ο Κώστας Καραμανλής κατηγόρησε τον Κώστα Σημίτη για έλλειψη ευθιξίας και φιλότιμου, μίλησε για σαπιοκάραβα και για ευνοϊκή μεταχείριση των «Μινωικών Γραμμών», υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε ότι η κυβέρνηση φέρει εγκληματικές ευθύνες για το ναυάγιο, ενώ ο Μπαμπάς της Ζωής-Λοκομοτίβας, τότε πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, σαν Ηρακλής μαινόμενος επετέθη στην κυβέρνηση διότι μετέτρεψε σε χρηματιστηριακό τζόγο τις συγκοινωνίες. Κανείς όμως, ούτε ο εισαγγελικός Ν. Κωνσταντόπουλος, δεν μίλησε για «διαρκές και προμελετημένο έγκλημα», όπως τώρα για το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών. Ό εστι μεθερμηνευόμενον ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήθελε και επεδίωξε να πεθάνουν τόσοι νέοι άνθρωποι στα Τέμπη. (Ως γνωστόν, η διαστροφή δεν έχει όρια…).

Η ΝΔ κατέθεσε τότε πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής σχετικά με την ασφάλεια της ακτοπλοΐας, την οποία απέρριψε η Βουλή στις 2 Νοεμβρίου 2000 με 146 ψήφους κατά, 121 υπέρ και ένα «παρών».[2]

Στις 19 Νοεμβρίου 2000, συγγενείς των θυμάτων του «Εξπρές Σάμινα» και επιζώντες τέλεσαν βουβό μνημόσυνο στον Πειραιά στη μνήμη των νεκρών και στη συνέχεια πραγματοποίησαν μια ήρεμη πορεία στο Υπουργείο Ναυτιλίας. Δεν διανοήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι που πενθούσαν ή που είχαν τόσο νωπό το τραύμα να συστήσουν «ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ “ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ” ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ», ούτε αναρωτήθηκαν «τι ύποπτο υλικό κουβαλούσε στα αμπάρια του το πλοίο» και γι’ αυτό βυθίστηκε τόσο γρήγορα. Ούτε διανοήθηκαν να οργανώνουν κινητοποιήσεις σε κάθε σημείο της Ελλάδας, ούτε να μιλούν για «έγκλημα» και «δολοφονίες», ούτε για «συγκάλυψη» και «απόκρυψη» στοιχείων, ούτε να απαγγέλλουν κατηγορητήρια σε πολιτικούς, τον Πρόεδρο της Βουλής, δικαστές, ιατροδικαστές, και προπαντός στον Πρωθυπουργό. Ή να φωνάζουν «Σημίτη, φονιά!», όπως λένε και γράφουν ανοικτά και αδίστακτα ή υπαινίσσονται για τον νυν Πρωθυπουργό. Δεν υπάρχουν μόνο τα πρωτοσέλιδα των κίτρινων φυλλάδων με το «Κούλη, φονιά» αλλά και άθλιοι υπαινιγμοί πολιτικών αρχηγίσκων.

Εκείνο το διάστημα ο συρφετός των λαϊκιστών της Άκρας Αριστεράς, κυρίως του ΣΥΝ του Μπαμπά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, διακινούσε διάφορα εξωφρενικά βαρβαρικά αντικαπιταλιστικά σενάρια. Το σύνθημα «Σφηνιά Φονιά! – Φονιά Σφηνιά!» κυριαρχούσε, συμπυκνώνοντας το αβυσσαλέο παράλογο μίσος του όχλου των θιασωτών της «άμεσης δημοκρατίας» και της «λαϊκής δικαιοσύνης». Τελικά στις 29 Νοεμβρίου ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Παντελής Σφηνιάς αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον 6ο όροφο των γραφείων της «Minoan Flying Dolphins» στον Πειραιά. Αυτές οι αντιλήψεις όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν αλλά όπλισαν τα χέρια των ακόμη ατιμώρητων δολοφόνων της Marfin.

Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης απαντά στη Βουλή σε ερωτήσεις των κομμάτων για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα», 4 Οκτωβρίου 2000. © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Συμέλα Παντζαρτζή

Η πρωτόδικη απόφαση για το ναυάγιο του «Σάμινα» εκδόθηκε το 2006, η εφετειακή το 2007 και του ΑΠ το 2010[3] οπότε και η υπόθεση ποινικά έκλεισε αμετάκλητα.

Όσοι ζητούν σήμερα Δικαιοσύνη για το («προμελετημένο»!) «έγκλημα των Τεμπών» καλά θα κάνουν να μας διευκρινίσουν τι είναι δικαιοσύνη μέσα στον κόσμο τους. Γιατί οπωσδήποτε μιλάμε εντελώς διαφορετική γλώσσα. Όσοι καταγγέλλουν τον εφέτη ανακριτή γιατί «δεν συμπεριέλαβε στη δικογραφία 683.000 κρίσιμα αρχεία, ηχητικά και εικόνας», δεν θέλουν να ολοκληρώσει το έργο του και να απαγγείλει κατηγορίες, δεν θέλουν να γίνει η δίκη: θέλουν να ασκούν αθέμιτη και χυδαία πολιτική στο όνομα του «εγκλήματος των Τεμπών» και της δήθεν «συγκάλυψής» του. Και η διαιώνιση αυτής της διαδικασίας είναι η μοναδική επιδίωξή τους. Διότι 683.000 ντοκουμέντα χρειάζονται πάνω από 20 χρόνια για να τα μελετήσει κανείς!

Εντός και εκτός Βουλής σήμερα πρωτοστατεί ως Μηχανοδηγός της Λοκομοτίβας για «δικαιοσύνη στο έγκλημα των Τεμπών» η γνωστή ανερμάτιστη ταραχοποιός και κήρυκας μίσους. Αυτό το πρόσωπο του Μίσους, αντί να το απομονώσουν, αντί να το αντιμετωπίζουν ως ξένο σώμα στη Βουλή, το ανέχεται όλο το πολιτικό σύστημα και τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, λησμονώντας την σαδιστική συμπεριφορά της κατά το πολιτικά εγκληματικό και κοινωνικά εφιαλτικό εννιάμηνο του 2015 που διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΞΕΛ. Σκηνές από τη θητεία της λες και είναι απευθείας παρμένες από το 1984 του Όργουελ. Φανταζόμαστε ότι θα συγκροτήσει μια «Επιτροπή Αλήθειας για τα Τέμπη» όπως εκείνη την ανεκδιήγητη για το Δημόσιο Χρέος το 2015. Τις αντιλήψεις τής περί ής ο λόγος για τη δικαιοσύνη τις γνωρίζουμε. Ήδη έχει ανοίξει ο δρόμος για την ποινική δίωξη της κυρίας Λοκομοτίβας, αφού τραμπούκισε αναίσχυντα κατά δικαστών του Βόλου, προφανώς ως δείγμα του σεβασμού της προς τον θεσμό. Αυτή και οι ακροαριστεροί συνοδοιπόροι της ονειρεύονται μια λαϊκή δικαιοσύνη σαν εκείνη του λαϊκού επιτρόπου που αναφέρει ο Σολζενίτσιν: «Το καλό είναι πως σε μας η δικαστική και εκτελεστική εξουσία δεν είναι χωρισμένες με αδιαπέραστο τείχος όπως στη Δύση. Έτσι μπορείς να λύσεις γρήγορα όλα τα προβλήματα».[4]

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Στο επόμενο: Το Πραγματικό Έγκλημα της MARFIN. (Δεν υπάρχει «Σύλλογος Συγγενών και Φίλων των Θυμάτων του Εγκλήματος της Marfin»).

Ακολουθεί: Το Πλημμέλημα στο Μάτι και η εσκεμμένη απόκρυψη των ονομάτων των νεκρών. (Δεν συμμετέχει ο «Σύλλογος Συγγενών Θανόντων & Εγκαυματιών της 23/07/2018»).

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ:
Ενώ είχε αναρτηθεί το παραπάνω άρθρο, οι γνωστοί για την… «ανεξαρτησία» τους Ξενοφών Κοντιάδης, Αντώνης Λιάκος, Νίκος Μαραντζίδης και Γιώργος Σωτηρέλης ζήτησαν τη συγκρότηση μιας οργουελικής «ανεξάρτητη[ς] Επιτροπή[ς] Αλήθειας για τα Τέμπη»! Για να έχει «την τύχη του Τσαουσέσκου ο Μητσοτάκης», όπως έγραφε το εξάρτημα του Τσίπρα, Ν. Μαραντζίδης στις 6 Νοεμβρίου 2022.

Ο πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς (ΣΥΝ) Νίκος Κωνσταντόπουλος εγκαλεί την κυβέρνηση με το εισαγγελικό του ύφος στη Βουλή για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα», 4 Οκτωβρίου 2000. © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Συμέλα Παντζαρτζή

Από την επίσκεψη του προέδρου του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλου στη Πάρο. Ο πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος το λιμάνι της Πάρου στις 8 Οκτωβρίου 2000, με ψαράδες που βοήθησαν στην περισυλλογή ναυαγών του «Σάμινα». © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Πέτρος Γιαννακούρης

Συγγενείς των θυμάτων του «Εξπρές Σάμινα» και επιζώντες τέλεσαν μνημόσυνο στον Πειραιά στις 19 Νοεμβρίου 2000 στη μνήμη των νεκρών και στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία στο ΥΕΝ.© ΑΠΕ-ΜΠΕ / Photo News Albatros

[1] Βλ. Τα Νέα, 29.9.2000. Διαθέσιμο στο https://tinyurl.com/9uux393p

[2] Βλ. https://tinyurl.com/yc899t99

[3] Τον Φεβρουάριο του 2006 εκδόθηκε η πρωτόδικη απόφαση που επέβαλε κάθειρξη 16, 19, 8 και 8,5 ετών αντιστοίχως στον πλοίαρχο, υποπλοίαρχο, ύπαρχο και α΄ μηχανικό για τις 81 ζωές που χάθηκαν από την ανευθυνότητά τους, και μικρότερες ποινές σε άλλους κατηγορουμένους. Η δίκη στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά πραγματοποιήθηκε το επόμενο έτος και στις 25 Ιουνίου 2007, σύμφωνα με την απόφαση οι ποινές τους μειώθηκαν αντιστοίχως σε 12, 13, 3 και 1 έτη. Τελικά ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αρ. 4/2010 απόφασή του μείωσε τις ποινές του πλοιάρχου και υποπλοιάρχου στα 5,5 έτη.

[4] Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ, τόμ. Α΄, μτφρ. Κίρα Σίνου, Πάπυρος 2009,σ. 342.