Το 15μελές των Αγανακτισμένων Συνταγματολόγων και Παρασυνταγματολόγων, ανιδιοτελώς (!) εξακολουθεί να συντηρεί μια θορυβώδη μονοθεματική συζήτηση με πολλαπλασιαστές άτομα εγνωσμένης ικανότητας στην παπαγαλία, που γεμίζουν έτσι τις φλύαρες στήλες και εκπομπές τους, συζήτηση η οποία δεν στηρίζεται σε κανένα πραγματικό δεδομένο, παρά σε υποθέσεις και φρούδες ελπίδες.
Οι σοβαροί άνθρωποι περιμένουν τα πραγματικά αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου, την ολοκλήρωση της διαδικασίας που προβλέπεται από το σύνταγμα, και τότε θα διατυπώσουν τη γνώμη τους, ενδεχομένως δε θα χρειαστεί να περιμένουν και τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιουλίου με καθαρό το τοπίο. Το δίλημμα των εκλογών δεν γίνεται πιο σαφές: Μητσοτάκης ή Λαϊκιστική συμφορά.
Το παιχνίδι με τους θεσμούς και τον εκτροχιασμό από την κανονικότητα και τη δημοκρατική ομαλότητα διεξάγεται με κύρια ευθύνη του Νίκου Ανδρουλάκη, προέδρου του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δηλώνει ότι αποκλείεται να συναινέσει να είναι πρωθυπουργός ο ηγέτης του πρώτου κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Θα ήθελε να είναι ο «άγνωστος Β», η «χρυσή εφεδρεία» του έθνους, ο λαοπρόβλητος Βενιζέλος (4,68%), για την επιλογή του οποίου διαφωνεί το 87%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν επιδιώκει να είναι πρωθυπουργός (όμφακες εισίν), αλλά σε πρόσφατο βιβλίο του γράφει ότι «εδώ είμαστε, αν ο τόπος με χρειαστεί ξέρει πού θα μας βρει».
Έτερος συνταγματολόγος προτείνει «οικουμενική κυβέρνηση» τύπου Ζολώτα, στην οποία θα μετέχει και ο πουλοπιάστης Τσίπρας («πιάνει πουλιά στον αέρα»): «…λόγω εκλογικών νόμων, και του βαρύτατου κλίματος που επικρατεί μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, η πιθανότητα να σχηματιστεί μια κυβέρνηση που να στηρίζεται σε ένα και μόνο κόμμα –ακόμη και “πολύχρωμο”, όπως θα το ήθελε ο κ. Μητσοτάκης– είναι μάλλον ισχνή. (…) Αναγκαία, προφανώς, προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η νέα κυβέρνηση να μην είναι απλώς συμμαχική, αλλά όσο το δυνατόν “οικουμενικότερη”. Θα τολμήσουν άραγε τα τρία τουλάχιστον μεγάλα κόμματα να κάνουν το αποφασιστικό βήμα;» (Καθημερινή, 2.4.2023).
Θα τολμήσουν να πραγματοποιήσουν το Όνειρο του Συνταγματολόγου; Ας το πούμε ευθέως: το κυρίως ζητούμενο είναι ποιος συνταγματολόγος θα είναι ο πρωθυπουργός αυτής της οικουμενικής κυβέρνησης. Μάλλον πρέπει να αποφασίσει το 15μελές των Αγανακτισμένων Συνταγματολόγων ότι η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα δίδεται από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας με αλφαβητική σειρά στους συνταγματολόγους που είναι διατεθειμένοι να θυσιαστούν για την πατρίδα.
Από το μυαλό των λαλίστατων συνταγματολόγων, παρασυνταγματολόγων και παρατρεχάμενων δημοσιογράφων όμως δεν πέρασαν μερικά αυτονόητα ερωτήματα:
Όλοι οι αρχηγοί της ΝΔ μετά από εκλογική ήττα παραιτήθηκαν. Μετά από τρεις (3) αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες το 2019, ο «άχαστος» δεν παραιτήθηκε αλλά μετέτρεψε τις 50 Συριζαϊκές Αποχρώσεις του Λούμπεν σε ελεγχόμενο προσωποπαγές κόμμα. Ιδού τα αυτονόητα ερωτήματα: Αν μετά την πολλοστή εκλογική ήττα του στις 21 Μαΐου και του Ιουλίου ο Τσίπρας προτίθεται να παραιτηθεί, ή θα ακολουθήσει την παράδοση κομμουνιστικής μονιμότητας στη αρχηγία του μορφώματος που προέκυψε από την συγχώνευση των αριστεριστών του ΣΥΡΙΖΑ με την ακροδεξιά των ΑΝΕΛ.
Αν είναι λογικό να ξαναζήσουμε το «Βρώμικο ’15-’19», και να δυναμιτίσουμε τη σταθερότητα και κανονικότητα που επέτυχε, παρά τις φοβερές και απρόβλεπτες αντιξοότητες τις οποίες συνάντησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την επιδημία Covid-19 έως τον πόλεμο στην Ουκρανία με τις συνακόλουθες επιπτώσεις.
Είναι ανάγκη διατήρησης του αντι-Σύριζα μετώπου. Διάβαζα για πολλούς μήνες την αρθρογραφία των ίδιων και των ίδιων που μας νουθετούν, καλλιεργώντας συστηματικά τη δήθεν συναίνεση, το κλίμα ηπιότητας, έναν πολιτικό πολιτισμό στον οποίο απαραίτητο θετικό στοιχείο είναι ο «κεντροαριστερός» (!) Σύριζα (με τον καταδικασμένο Παππά, τον αψύ Πολάκη και άλλα assets). Oι ίδιοι μάλιστα καταγγέλλουν εκείνους τους οποίους χαρακτηρίζουν «αντι-Σύριζα» ότι είναι φανατικοί, εμπαθείς κ.λπ. Ε, λοιπόν, όσοι θέλουν να είμαστε αμνήμονες, να λησμονήσουμε το δημοψήφισμα-απάτη, την αυταρχική διακυβέρνηση των λαϊκιστών, τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας, την Θάνου και την Δημητρίου στον ΑΠ, τις ουρές στα ΑΤΜ, τις οικονομικές καταστροφές και τα νταούλια του ξεδιάντροπου «Αλέξη», τα ψεύδη επί ψευδών, την εσκεμμένη λόγω ιδεοληψιών καταστροφή των «κουλάκων» της μεσαίας τάξης, αυτοί οι δήθεν φιλελεύθεροι και δημοκράτες δεν είναι νηφάλιοι αναλυτές, αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλα ερωτήματα είναι αν μετά την προαλειφόμενη συντριβή του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Ιουλίου, ο Ν. Ανδρουλάκης θα παραμείνει αρχηγός του, ή αν θα φτάσει ενωμένο το ΠΑΣΟΚ σ’ αυτές.
Αν μετά τις ήττες τους, που σημαίνουν αποδοκιμασία των πολιτικών τους, οι δυο ηττημένοι αρχηγοί θα παραιτηθούν για να ανοίξουν τον δρόμο σε εξελίξεις που ίσως θα βελτίωναν τα κόμματα των οποίων ηγούνται. Αυτά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν από τα πραγματικά και αναμφισβήτητα δεδομένα και όχι από αυθαίρετες υποθέσεις.
Όσο για τις ικανότητες των αρχηγών που θα σχηματίσουν την «κυβέρνηση των ηττημένων», θα μας έπειθαν περισσότερο εκείνα τα μέσα ενημέρωσης που την επιδιώκουν αν διεξήγαγαν ένα debate Τσίπρα - Ανδρουλάκη μιλώντας αγγλικά.
Όμως το πιο αηδιαστικό θέαμα από τις 28 Φεβρουαρίου και εξής είναι η αδίστακτη πολιτική εκμετάλλευση του δυστυχήματος των Τεμπών από τους πωρωμένους που παριστάνουν τους ευαίσθητους. Στο άρθρο μου «Έι, εσείς εκεί κάτω!» (https://bit.ly/3zCzUKQ) στο τρέχον τεύχος της Athens Review of Books σημειώνω καταληκτικά: «Διαβάζοντας το διήγημα του Ντίκενς [“Ο σηματωρός”] σήμερα είναι αναπόφευκτος ο συνειρμός με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και την ανευθυνότητα που θέρισε τόσες ζωές κυρίως νέων ανθρώπων. Κοιτάζοντας τα όμορφα, φωτεινά πρόσωπα των κοριτσιών και των αγοριών που χάθηκαν μου καρφώθηκε στο μυαλό ο στίχος του Σεφέρη: “κάποτε ζωντανεύουν τα όνειρά τους γι’ αυτό λέω πως κοιμούνται”. Αλίμονο! “Λυπήσου εκείνους που περιμένουν”. Λυπήσου τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους δικούς τους κατά την κατάβασή τους στον εφιαλτικό κάτω κόσμο του πένθους».
Και μόνο για την άθλια πολιτική εκμετάλλευση και εργαλειοποίηση του δυστυχήματος των Τεμπών πρέπει να καταποντιστούν εκλογικά οι λαϊκιστές.
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής 9 Απριλίου 2023.
