σύνδεση

Ομοσπονδιακό Ίδρυμα Δημοσίου Δικαίου καιΟμοσπονδιακό Ίδρυμα Επεξεργασίας του Ιστορικού Παρελθόντος

Βιογραφικά Αρχεία Δεδομένων
Ομοσπονδιακό Ίδρυμα Δημοσίου Δικαίου καιΟμοσπονδιακό Ίδρυμα Επεξεργασίας του Ιστορικού Παρελθόντος


 

Buhr, Manfred (Μπουρ Μάνφρεντ)

* 22.2.1927 – † 22. 10. 2008

Φιλόσοφος, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου για Θεμελιώδη Ζητήματα του Ιδεολογικού Αγώνα

Βιογραφικά στοιχεία από το εγχειρίδιο “Ποιος ήταν ποιος στην ΛΔΓ;”

 

Γεννήθηκε στο Κάμεντς. Πατέρας ανθρακωρύχος, Δημοτικό σχολείο και Εμπορική Σχολή, εκπαίδευση και δίπλωμα εμπόρου. 1944 υπηρέτησε στην Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ (RAD) και στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας (NSDAP) [Ναζιστικό Κόμμα]. 1945 υπηρέτησε στον (ναζιστικό) Στρατό.

1945/46 ΚΚΓ (KPD) [Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας]/ΣΕΓ (SED - Σοσιαλιστικό Ενιαίο Κόμμα Γερμανίας). Δάσκαλος. 1946/47 Ίδρυμα Προκαταρκτικών Σπουδών στη Δρέσδη. 1947-1952 Σπουδές Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Γερμανικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο Λειψίας. Δίπλωμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας. Από το 1952 στην αρχή βοηθός και ανώτερος βοηθός, στη συνέχεια επιστημονικός συνεργάτης στον Ερνστ Μπλοχ [Ernst Bloch], στο Ινστιτούτο Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Καρλ-Μαρξ της Λειψίας. Το 1957 στο ίδιο πανεπιστήμιο ανακήρυξη σε διδάκτορα με την διατριβή «Άνοδος και εξαφάνιση της διαλεκτικής σκέψης στην φιλοσοφία του Ιμμανουέλ Καντ». Από το 1957 συνεργάτης της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών (Ανατολικής Γερμανίας), [DAW]. Τo 1962 Υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο Ερνστ-Μόριτς-Αρντ στο Γκράιφσβαλντ με την μελέτη «Οι καταβολές της φιλοσοφίας του Γιόχαν Γκότλιμπ Φίχτε και η Γαλλική Επανάσταση» (δημοσιεύθηκε στο Βερολίνο το 1965). Το 1962 αναπληρωτής διευθυντής, το 1965 καθηγητής, από το 1969 διευθυντής του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας Ακαδημίας Επιστημών (διαδέχθηκε τον Γκέοργκ Κλάους), το 1965 καταχωρημένος στο Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MfS) [Ministerium für Staatssicherheit - StaSi] ως μυστικός συνεργάτης με το ψευδώνυμο «Ρεμπάιν» [«Ελαφοπόδαρος»]. Το 1969 αντεπιστέλλον μέλος και το 1971 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Επιστημών. Από το 1971 Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου για Θεμελιώδη Ζητήματα του Ιδεολογικού Αγώνα μεταξύ Σοσιαλισμού και Ιμπεριαλισμού, μεταξύ άλλων υπεύθυνος για τις σχέσεις συνεργασίας και την ταξιδιωτική δραστηριότητα (επιλογή των «Στελεχών Ταξιδιών») φιλοσόφων της ΛΔΓ στον Δυτικό Κόσμο. 1973 NP. Όταν ήταν διευθυντής το 1974 ακολούθησε από ιδεολογικά κίνητρα η διάλυση του Τμήματος Κοινωνιολογίας που είχε ιδρυθεί από τον Χαντς Γκύντερ Μάιερ στο Κεντρικό Ινστιτούτο Φιλοσοφίας. Από το 1981 Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Διαλεκτικής Φιλοσοφίας – Societas Hegeliana. Από το 1988 αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Το 1990 έπειτα από δημοκρατικές εκλογές έπαψε να είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου.

Το 1991 επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ούλου (Φινλανδία). Το 1992 δημοσίευσε εκεί την μελέτη «Ιστορικός Λόγος. Σχετικά με την χρήση της Σκέψης στην κλασική Γερμανική Φιλοσοφία». Πέθανε στο Βερολίνο.

Ο Μπουρ συμμετείχε από διακεκριμένη θέση στην επιβολή των ηγεμονικών ιδεολογικών αξιώσεων της ηγεσίας του SED (του κυβερνώντος κόμματος της Ανατολικής Γερμανίας) στην φιλοσοφική ζωή στην DDR/ΛΔΓ καθώς και στον ιδεολογικό και θεσμικό αποκλεισμό μη κονφορμιστικών μαρξιστικών ρευμάτων όπως της φιλοσοφίας του Ερνστ Μπλοχ, του κριτικού Μαρξισμού και πολλών άλλων. Το 1980/81 συμμετείχε αποφασιστικά ως Διευθυντής του Ινστιτούτου παράλληλα με τον Χέρμπερτ Χερτς στην πειθαρχική δίωξη της ομάδας γύρω από τον Πέτερ Ρούμπεν. Συνεπιμελητής και συγγραφέας πολλών βασικών δημοσιεύσεων της φιλοσοφίας της ΛΔΓ, μεταξύ άλλων: Φιλοσοφικό Λεξικό. Λειψία 1964. Μαρξιστική Φιλοσοφία. Εγχειρίδιο, 1967. Από το 1971 επιμελητής της σειράς «Σχετικά με την Κριτική της Αστικής Ιδεολογίας» (περισσότερους από 100 τόμους).

Δημοσιεύσεις: ιδιαίτερα στην κλασική Γερμανική Φιλοσοφία και σχετικά με τις Ιδεολογικές Διαμάχες. Ιμμανουέλ Καντ. Λειψία 1968. Η Αξίωση του Λόγου (με τον Γκ. Ίρλιτς), Βερολίνο 1968. Σχετικά με την Ιστορική Αναγκαιότητα του Ιδεολογικού Ταξικού Αγώνα, Βερολίνο 1976. Αποκήρυξη της Προόδου, της Ιστορίας, της Γνώσης και της Αλήθειας (με τον Ρ. Στάιγκερβαλντ). Βερολίνο 1981. Φίχτε - Η Γαλλική Επανάσταση και το Ιδεώδες της Αιώνιας Ειρήνης (με τον Ντ. Λοζούρντο). Βερολίνο 1991. Η Πνευματική Κληρονομιά της Ευρώπης. Νεάπολη 1993 (Επιμ.).

Δευτερογενής βιβλιογραφία: Όμπερκόφερ, Γκ. (Επιμ.): Η φιλοσοφία σχετικά με τον Λόγο. Αφιέρωμα στον Μ.Μπ. Ίννσμπρουκ / Βιέννη 1996. Ράου, Χ.-Τσ., Γκέρλαχ, Χ.-Μ. (Επιμ.): Έξοδοι. Σχετικά με την Φιλοσοφία της ΛΔΓ στη δεκαετία του ’70 και του ’80. Βερολίνο 2009.

© 2015 Ομοσπονδιακό Ίδρυμα για την Ιστορική Επεξεργασία της Δικτατορίας του ΣΕΓ (SED-Sozialistische Einheitspartei Deutschlands - Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας).