σύνδεση

Η αθεμιτογαμία ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ

Το εκλογικό δίλημμα είναι: «Κυριάκος Μητσοτάκης ή Αλέξης Μυνχάουζεν;»
Η αθεμιτογαμία ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ Ο Τσίπρας με τον Καμμένο πανηγυρίζουν τη δεύτερη συμφορά για τη χώρα κατά το «Βρώμικο 2015». Δηλαδή για τη νίκη στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015, την οποία επέτυχαν παρά το ψευτο-δημοψήφισμα του Ιουνίου με το παράνομο ψηφοδέλτιο, τα capital controls και τις εξευτελιστικές ουρές σοβιετικού τύπου. © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Γιάννης Κολεσίδης

 

 

Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται πολλές φορές σε μειονεκτική θέση διότι συνομιλεί με συμβούλους διαφόρων βαθμών ικανότητας, οι οποίοι όμως δεν έχουν περάσει από την Αριστερά. Η νοοτροπία του Αριστερού έχει ένα διαφορετικό «hardware» από εκείνο των πολιτισμένων και προοδευτικών ανθρώπων, των «νοικοκυραίων» («κυρ-Παντελήδων») όπως τους αποκαλεί με περιφρόνηση ο διανοητικά ράθυμος ΣΥΡΙΖΑ. Η άγνοια του τρόπου σκέψης, δράσης και των αντανακλαστικών αυτού του χώρου εμποδίζει την κυβέρνηση, και κάθε δημοκρατική κυβέρνηση, να αντιμετωπίσει την τοξική πολιτική δράση τους αποτελεσματικά. Εξ ιδίων κρίνοντες, δεν διανοούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, υποφέροντας από στερητικά σύνδρομα εξουσίας σχεδόν τέσσερα χρόνια, είναι ικανός για κάθε αθλιότητα. Έχει τάχα το «ηθικό πλεονέκτημα». Διότι όπως και οι ιδεολογικοί του πρόγονοι έχουν όραμα τον επίγειο παράδεισο, την ισότητα και το λενινοσταλινικό «Ο καθένας σύμφωνα με τις ανάγκες του» – έστω κι αν δεν προσφέρει τίποτε! Είναι αγνοί και άμωμοι, γιατί είναι αριστεροί (δηλαδή αντιδραστικοί). Είναι κοινωνικά ευαίσθητοι, σε αντίθεση με τους «ανάλγητους» πολιτικούς τους αντιπάλους. Είναι, αντικρατιστές αλλά και κρατολάγνοι ταυτόχρονα, και φυσικά αντικαπιταλιστές. Η κοινωνία τους χρωστάει ανεξόφλητο χρέος ες αεί και γι’ αυτό μεταπολιτευτικά παρασιτούν αργόμισθοι των κρατικών ταμείων, περνώντας ζωή χαρισάμενη, χωρίς οι περισσότεροι να έχουν εργαστεί ποτέ τους. Το μόνο που απεργάζονται είναι προβοκάτσιες, σκευωρίες, να γκρεμίσουν τον καπιταλισμό, επιδιώκοντας να φτιάξουν μη συστημικές, δικές τους τράπεζες που να ελέγχονται από αυτούς, «σύμφωνα με τις ανάγκες τους». Ενώ οι άθλιοι καπιταλιστές αμείβουν «τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του και την εργασία του». Πράγματα δηλαδή απαράδεκτα στην προκάτ «αμφισβήτηση» του φραπέ.

Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη ήταν δώρο εξ ουρανού για την Αριστερά όπως και για τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχονται από οικονομικά συμφέροντα τα οποία δεν θέλουν ισχυρή κυβέρνηση. Διότι μια ισχυρή κυβέρνηση δεν θα υποκύπτει στις όποιες απαιτήσεις τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δήθεν πενθεί! Πενθεί «τους νεκρούς μας» θορυβωδώς σε κάθε πλατεία, «πενθεί» με μολότοφ, «πενθεί» διαφθείροντας τους μαθητές και τους νέους, «πενθεί» σκορπώντας μίσος και εξαπολύοντας τα Τάγματα Εφόδου που κατέστρεψαν το μνημείο των νεκρών της Marfin. Θέλουν να εξαφανίσουν τη μνήμη των νεκρών αυτού του αποτρόπαιου εγκλήματος που οι συνοδοιπόροι τους δολοφόνησαν και κάποιοι ψοφοδεείς συγκάλυψαν, ώστε οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας και «θρηνούν» τους νεκρούς που… «δολοφόνησε» η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα Τέμπη. «Θρηνούν» χασκογελώντας. Θυμίζουμε πως η σημερινή κυβέρνηση είχε πρόσφατα δολοφονήσει μέχρι και την ανύπαρκτη «Μικρή Μαρία» στον Έβρο. Ωστόσο γι’ αυτή τη διεθνή σκευωρία δεν εδέησαν οι αρμόδιοι να απαγγείλουν κατηγορίες και να ζητήσουν την έκδοση της καταγγέλλουσας Μπαϊντά, λόγω ακηδίας. 

Στο σημείο αυτό θα κάνω μια παρένθεση, για να θέσω δημοσίως το ακόλουθο εύλογο αίτημα προς τον υπουργό Τάκη Θεοδωρικάκο. Εξιχνίασε εντός ολίγων ωρών την υπόθεση της επίθεσης στον Νάρκισσο Βαρουφάκη, την οποία σαρκαστικά ο γελοιογράφος της «Καθημερινής» Δ. Χαντζόπουλος χαρακτήρισε υπόθεση «ενδοοικογενειακής βίας». Εισέπραξε μάλιστα τις αχαρακτήριστες δηλώσεις τού «Αγάπη μου, έκλεισα τις Τράπεζες». Δεν έδειξε την όμως ίδια σπουδή να εξιχνιάσει την υπόθεση της καταστροφής του μνημείου νεκρών της Marfin. Υποθέτω ότι οι κάμερες έχουν καταγράψει τα πρόσωπα των βανδάλων, «ημι-πιτσιρικάδων του χώρου». Οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες και τα ονόματά τους. Οι δολοφόνοι της Marfin είναι ελεύθεροι και οι ίδιοι ή οι οπαδοί τους επιδιώκουν εμμανώς να εξαφανίσουν και τη μνήμη των δολοφονημένων από αυτούς. Και πέραν των ποινικών διώξεων πρέπει να τους επιβληθούν και χρηματικά πρόστιμα για την υλική καταστροφή. Και βέβαια για την περιύβριση αθώων νεκρών. Αυτό το τερατώδες μίσος των Συριζαίων και των λοιπών συν-τραμπούκων είναι εντελώς εμφυλιοπολεμικό και ωμά κουφοντινικό.

Επανερχόμενος στο θέμα του φοβερού δυστυχήματος, σχολιάζω μόνο μια δήλωση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Hellenic Train: «Η συνέχιση των δραστηριοτήτων μας δεν μπορεί να αγνοήσει την εργασία των περισσότερων από 1.200 εργαζομένων μας και, για το λόγο αυτό, βρισκόμαστε σε επαφή με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων μας.» (Η συνδικαλιστική νοοτροπία θα καταστρέψει το σύνολο της κοινωνίας, είπε κάποιος πρωτοπόρος Έλληνας κοινωνιολόγος). Μετά την καταστροφή, θεωρώ ότι είναι απαράδεκτη κάθε συζήτηση με συνδικαλιστές, οι οποίοι είναι πάντα μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Λύση, κατά τη γνώμη μου, είναι το κλείσιμο της εταιρείας και στη συνέχεια η επανεκκίνησή της με την επαναπρόσληψη ικανών και ευσυνείδητων εργαζομένων. Εννοείται ότι πρέπει να γίνει ο απαραίτητος εκσυγχρονισμός που εγγυάται μια κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όχι από ανεύθυνους και αγράμματους ταραχοποιούς και τυχοδιώκτες των πεζοδρομίων.

Πριν από μια βδομάδα κατέθεσε ο δικαστικός εμπειρογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος στη δίκη για το Μάτι πως την 23η Ιουλίου 2018 «το Κέντρο Έρευνας και Διάσωσης του Λιμενικού πληροφορήθηκε ότι βρίσκονται άνθρωποι στη θάλασσα από την αντίστοιχη υπηρεσία στη Δανία, γιατί υπήρχαν δώδεκα Δανοί πολίτες στη θάλασσα». Η κυβέρνηση του Αλέξη Μυνχάουζεν δεν έκανε τίποτε γι’ αυτούς, τους έσωσαν οι ψαράδες. Τι θα έκαναν ο περί ού ο λόγος Μυνχάουζεν ή ο ήδη κατάδικος Παππάς για τα τρένα; Αντί για τους εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής task force και την Γαλλική και Γερμανική τεχνογνωσία στα σιδηροδρομικά δίκτυα θα ζητούσαν τη γνώμη κάποιου Ινστιτούτου τύπου Φλωρεντίας…

Κλείνοντας, επειδή το εκλογικό δίλημμα είναι: «Κυριάκος Μητσοτάκης ή Αλέξης Μυνχάουζεν;», να θυμίσουμε ότι μας κυβέρνησε μια τερατώδης αθεμιτογαμία Ακροαριστεράς και Ακροδεξιάς το 2015 μέχρι την τελική συγχώνευσή τους. Θυμηθείτε τον Θίασο ποικιλιών (ή θέατρο σκιών), τα ονόματά τους, τα εξωφρενικά λόγια τους, τα αναίσχυντα ψέματα, τις τραγικές μέρες που έζησε η χώρα μας, τις ουρές στα ΑΤΜ:

Πρωθυπουργός: Αλέξης Τσίπρας, «συνομιλητής» του Κλίντον στα κορακίστικα, Συγκυβερνήτης και Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Πάνος Καμμένος («Στα τέσσερα εσείς!»). Τσίπρας-Καμμένος: οι δυο Πυλώνες της Εξουσίας, με Αρμούς τους: Υπουργός Οικονομικών: Γιάννης Βαρουφάκης, Αναπληρώτρια Υπουργός: Νάντια Βαλαβάνη (δραχμολάγνος), Αναπληρωτής Υπουργός: Δημήτρης Μάρδας (πέραν των παροιμιωδών ανοησιών εισέπραττε και επίδομα ενοικίου), Υπουργός Δικαιοσύνης και αποφυλάκισης χιλιάδων εγκληματιών: Νίκος Παρασκευόπουλος, Υφυπουργός Δικαιοσύνης (sic), Διαφάνειας (sic) και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (sic): Δημήτριος Παπαγγελόπουλος (έτερος ήδη κατάδικος), Υπουργός Επικρατείας: νυν κατάδικος Νίκος Παππάς, Υπουργός Επικρατείας: Αλέκος Φλαμπουράρης (ο «Φλωμπέρ» του φραπέ μετά τα ουίσκια), Υπουργός Εσωτερικών: Νίκος Βούτσης («καλύτερα μολότοφ παρά στον καναπέ») και Αναπληρωτής Υπουργός Χριστόφορος Βερναρδάκης (ο οποίος πρόσφατα αποκάλεσε την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως «Πισπιρίγκου της Παιδείας»), Μεταναστευτικής Πολιτικής: Τασία Χριστοδουλοπούλου («οι μετανάστες λιάζονται» – θυμηθείτε την κόλαση της Μόριας), Υφυπουργός Εσωτερικών: Παύλος Πολάκης («Έπρεπε να τον χώσω τρία μέτρα κάτω από τη γη!»), Αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων: Χρήστος Σπίρτζης («θα επαναφέρουμε τη δημοκρατία ή με το καλό ή με το άγριο»), Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας: Θοδωρής Δρίτσας (σύζυγος της κυρά Τασίας), Αναπληρωτής Πάνου Καμμένου: Κώστας Ήσυχος (οπαδός του Τσάβες), Υφυπουργός αρχικά Εθνικής Άμυνας: Νίκος Τόσκας («επιχειρησιακά δεν βρίσκω μεγάλα λάθη» στο Μάτι), Υπουργός Πολιτισμού και Παιδείας: Αριστείδης Μπαλτάς («η αριστεία είναι ρετσινιά»), Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Παναγιώτης Λαφαζάνης (δραχμή, Πούτιν κι επανάσταση), Υπουργός Εξωτερικών: Νίκος Κοτζιάς («Good diplomacy, ε;» είπε χαρίζοντας γραβάτα στον Ερντογάν), Υπουργός Εργασίας: Γιώργος Κατρούγκαλος (νόμος Κατρούγκαλου με συνταξιούχους δυο κατηγοριών), Αναπληρωτής Υπουργός: Δημήτρης Στρατούλης (συνδικαλιστής της δραχμής, οπαδός του Grexit), Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Θεανώ Φωτίου («να τρώτε γεμιστά χωρίς κιμά»), Αναπληρώτρια Υπουργός για την καταπολέμηση της ανεργίας: Ράνια Αντωνοπούλου (με σπίτι στο Μανχάταν, έπαιρνε επίδομα ενοικίου μαζί με τον σύζυγό της υπουργό Δημ. Παπαδημητρίου, για να τοποθετηθεί με υψηλότερες αποδοχές στον ΟΟΣΑ), Υφυπουργός Εργασίας: Παύλος Χαϊκάλης (προσωποποίηση της χυδαιότητας: «αρσενικό παλαιάς κοπής»), Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Όλγα Γεροβασίλη (αντικατέστησε τον αξιοπρεπή Γαβριήλ Σακελλαρίδη).

Έναν τέτοιας ποιότητας –και IQ– θίασο προτείνει και σήμερα ο τυχοδιωκτικός εσμός του Σύριζα απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.


Δημοσιεύθηκε στην
Απογευματινή της Κυριακής 19 Μαρτίου 2023.