«H Ανατολή που ροδίζει, / της γλυκιάς Πατρίδας τις πικρές ανάσες, / του Λαού μας καημούς κι ελπίδες / θερμαίνει. / Το ταξίδι μακρύ. / Το φορτίο βαρύ. / Κι ’σεις / Δρακογενιάς βλαστοί / Τιμονιέρηδες. / Και ’μεις / την τιμή και την περιφάνεια των πατεράδων μας / μοναδική κι ανεξίτηλη κληρονομιά / κουβαλάμε. / Προορισμός “προόρισται” μοναδικός. / Η λευτεριά, η γνώση και το δίκιο.
Στέλιος Παππάς [= πατέρας του κατάδικου Νίκου] 29/7/2016
Στον σ. Αλέξη μια μέρα μετά.»
Εμβληματική μορφή των «Λυσσασμένων» (Enragés) του ΣΥΡΙΖΑ είναι ασφαλώς ο «αψύς» φίλος του Τσίπρα, ο θρασύδειλος ψευτοκουτσαβάκης Παύλος Πολάκης, καθώς και οι «θεσμικές» απόψεις που διατύπωσε μετά την ομόφωνη (13-0!) καταδίκη από το Ειδικό Δικαστήριο του ζντανωφίσκου Νίκου Παππά. Η σοβιετική Προλέτκουλτ κατά την περίοδο Στάλιν βρίθει από παρόμοια γλοιωδέστατα στιχουργήματα σαν αυτό που προτάξαμε. Για να θυμόμαστε τι εστί «Δρακογενιά» και σε ποια λασπώδη υποκουλτούρα είναι εθισμένοι. «Λυσσασμένοι» αποκαλούνταν οι πιο φανατικοί από τους λεγόμενους «Αβράκωτους» της Γαλλικής Επανάστασης. (Το «Παυλή, φορείς βρακί;» είναι μια παλιά Κρητική φράση). Πέρα από το αντι-αισθητικό ζήτημα, την αποφορά τραγίλας, μας ενδιαφέρει πρωτίστως το θεσμικό ζήτημα, αυτό δηλαδή για το οποίο δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον το γνωστό 15μελές των Αγανακτισμένων Συνταγματολόγων και συναφών επιτηδευμάτων. Τουναντίον, ο λαοπρόβλητος Βενιζέλος (4,68%) πρώτος πετάχτηκε να συμβουλεύσει τον αδαή Τιμονιέρη Τσίπρα να κάνει μια πολιτισμένη κεντροαριστερή στροφή: «Νομίζω ότι … είναι τώρα μεγάλη η πρόκληση και η ευκαιρία θα έλεγα, για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τον κ. Τσίπρα προσωπικά να διαχωρίσει τη θέση του όχι απλά και μόνο από τον κ. Πολάκη, αλλά και από τον “πολακισμό” ως ένα πολιτικό φαινόμενο που δεν σέβεται ούτε το θεσμικό πλαίσιο, το συνταγματικό δηλαδή, αλλά και ευρύτερα το θεσμικό πλαίσιο,…» (28.2.2023). Και ο συνάδελφός του Κατρούγκαλος: «Δεν νομίζω ότι πρέπει να προχωρήσει στη διαγραφή του κυρίου Πολάκη. Αυτά τα οποία κάνει ο Παύλος δεν απάγουν κάποια ηθική απαξία στο πρόσωπό του. Είναι κατά τη γνώμη μου, μεγάλο πολιτικό σφάλμα, αλλά δεν δείχνουν διαφθορά, δεν δείχνουν κάποια έκθεση, κάποια σύγκρουση με τις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ». Άλλωστε εκφράζουν τις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόλις μια μέρα πριν ο Τσίπρας έλεγε σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα πως «Ο Παύλος έκανε λάθος, πιστεύω το κατάλαβε, πάμε παρακάτω» και παρακάτω μας εξηγούσε πως «θα έχει ως βασική έγνοια την προστασία της κοινωνίας, των αδύναμων και της μεσαίας τάξης, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την αποκατάσταση του Κράτους Δικαίου.» (27.2.2023).
Όταν μιλάει ο Τσίπρας για κράτος δικαίου, πρέπει να θυμόμαστε πώς το εννοεί στην πράξη. Ένα από τα πρώτα και αγχώδη νομοθετήματα Παρασκευόπουλου ήταν η προσπάθεια το 2015 να αποφυλακίσουν τον Σάββα Ξηρό. Κάτι σαν εκπλήρωση υπεσχημένων. Πρέπει να θυμόμαστε την εκλογή της Βασιλικής Θάνου ως προέδρου του Αρείου Πάγου στις 3:30 τα ξημερώματα, και όσα μαζί με τον Τσίπρα διέπραξε προκειμένου να παρατείνει αντισυνταγματικά τη θητεία της. Πρέπει να θυμόμαστε την εισαγγελέα του ΑΠ Ξένη Δημητρίου και την κατάπτυστη δήλωσή της όταν τρομοκράτες επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον σημερινό εισαγγελέα κ. Ισίδωρο Ντογιάκο. Πρέπει να θυμόμαστε την εισαγγελέα κα Ξένη όταν απροκάλυπτα παρενέβη υπέρ του Κουφοντίνα διότι η εν λόγω είναι η Μητέρα Τερέζα του ανθρωπισμού και ανησυχούσε μην πεθάνει ο «αγωνιστής» [τους] από την δήθεν απεργία πείνας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι έστησαν δίκη και εξέδωσαν την υπ’ αριθ. 1001/2019 απόφαση-όνειδος του Αρείου Πάγου υπέρ του Κουφοντίνα. Αντάλλαγμα; Η προαγωγή της προέδρου του δικαστηρίου σε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που δεν υπεγράφη από τον Π. Παυλόπουλο ενόψει της διαφαινόμενης εκλογής Μητσοτάκη.
Κατόπιν όλων αυτών, ας δούμε πώς πρακτικά μπορούν να υλοποιηθούν οι προτάσεις Πολάκη-Τσίπρα για την «αποκατάσταση του Κράτους Δικαίου». Όσον αφορά την καταδίκη Παππά, όπως είπε ο Τσίπρας, «την τελική ετυμηγορία, θα τη δώσει σύντομα ο ελληνικός λαός» και όχι οι «στημένες δίκες». Τι γίνεται όμως με τους «λαϊκούς θεσμούς»; Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ιδρυθεί νέα Σχολή Δικαστών με ισόβια πρόεδρο την Βασιλική Θάνου και αντιπρόεδρο την Ξένη Δημητρίου. Να διδάσκεται ως βασικό μάθημα, όπως διδάσκεται η Ανατομία στην Ιατρική, το «Σύνταγμα της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας», της χώρας του Χόνεκερ και της ΣΤΑΖΙ, το οποίο μετέφρασε και προλόγισε ο σκιώδης Υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννης Μαντζουράνης. Στην εκτενέστατη εισαγωγή του 112 σελίδων (!), καταλήγοντας τονίζει ότι «η διερεύνηση του δικαίου των κρατών τού “υπαρκτού σοσιαλισμού” θα συμβάλλει στη ρήξη των νέων Ελλήνων νομικών με την κληρονομιά της κατεστημένης ελληνικής νομικής επιστήμης, η οποία για λόγους ελάχιστα επιστημονικούς και ολοφάνερα πολιτικούς αντιμετωπίζει με διανοητική ατολμία και πνευματικό τρόμο ‒αν όχι με την οίηση της άγνοιας‒ την “altera pars”». Επιβάλλεται λοιπόν η αναθεώρηση του συντάγματος και η υιοθέτηση των βασικών αρχών του Λαοκρατικού Συντάγματος, να μην πάνε χαμένες η μετάφραση και οι «αρχές» που περιέγραψε ο επικεφαλής νομικός του ΣΥΡΙΖΑ.
Τριάντα τρία χρόνια έχουν περάσει από τότε που ανδραγάθησε στον δημόσιο βίο ο Μαντζουράνης κι έτσι μόνο οι άνω των 55 ετών θυμούνται περί τίνος πρόκειται, ενώ οι υπόλοιποι νομίζουν ότι είναι ένας κανονικός δικηγόρος. Πρόκειται για ηρωική μορφή του αυριανικού ΠΑΣΟΚ που αφού εξέτισε τη 18μηνη προφυλάκισή του, λόγω της συμμετοχής του στο μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό σκάνδαλο Κουτσόγιωργα-Κοσκωτά για τον έλεγχο του Τύπου, αφού ομολόγησε όσα διέπραξε και αφού κατέδωσε τους συνεργούς του (βλ. https://bit.ly/3J5whT4), μετά παρέλευση δεκαετίας παραγράφηκαν τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορήθηκε με την απόφαση 3288/1999 του Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών (βλ. https://bit.ly/2RePS9i). Ο Κοσκωτάς αναγκάστηκε να εξαφανιστεί από τον δημόσιο βίο και κάπου διάβασα ότι εργάζεται για να ζήσει την πολυμελή οικογένειά του. Ο εκ παραγραφής Μαντζουράνης, σαν να μην συνέβη τίποτε, επανεμφανίστηκε στον πολιτικό βίο δυναμικά στο πλευρό του πανίσχυρου τότε Νίκου Παππά, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του Συριζαϊκού Δημοσίου, με δηλώσεις όπως: «στα μέσα Νοέμβρη (2016) θα έχουμε οριστικό νέο τηλεοπτικό τοπίο» στα… βοσκοτόπια του ΣΥΡΙΖΑ. (Βλ. https://bit.ly/3GOhkSY).
Τότε που βυσσοδομούσε ο ήδη κατάδικος ζντανωφίσκος Ν. Παππάς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τονίσει: «Τα αποκαΐδια του σάπιου πολιτικού συστήματος είναι οι υποστηρικτές σας, κύριε Τσίπρα, τα ορφανά του Τσοχατζόπουλου βρήκαν τον νέο τους πατέρα, ο δικηγόρος του Κουτσόγιωργα τον νέο του εργοδότη», προθέτοντας: «Κοσκωτάς - Τσίπρας: ένας Μαντζουράνης δρόμος» (Πρακτικά Βουλής, Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016, https://goo.gl/ughkDM). Όπως ναρκοθέτησε το πολιτικό σύστημα ο «Κουτσονόμος», έτσι το ναρκοθέτησε και ο Τσίπρας με την απλή αναλογική. «Η κανονικότητα στην πραγματικότητα ποτέ δεν είναι ευκαιρία για την Αριστερά» – αυτό δεν το είπε ο Πολάκης, το είπε η κυρία Αχτσιόγλου, σύζυγος του τσιπρικού αστέρα Τζανακόπουλου. Από την αυριανική αθλιότητα έως τον ΣΥΡΙΖΑ των Τσίπρα-Παππά-Πολάκη-Παπαγγελόπουλου και Συντροφίας, ένας Μαντζουράνης δρόμος.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής 5 Μαρτίου 2023.
