1. Η νεο-αντιστασιακή Θάνου
Η Βασιλική Θάνου, όπως ανακοίνωσε η ίδια στις 22.8.2019 (από το Documento του Βαξεβάνη), ζήτησε επειγόντως συνάντηση με τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης για να τους ενημερώσει για το «μείζον θεσμικό ζήτημα» (της αποπομπής της ιδίας από την Επιτροπή Ανταγωνισμού) και την «κατάφωρη [κυβερνητική] παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης», «καταστρατηγώντας την ανεξαρτησία αυτής». Αναρωτιέται δε «κατά πόσο είναι συμβατό για μία δημοκρατική Κυβέρνηση Κράτους Δικαίου» να διορίζει άλλο πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού ενώ η θέση ανήκε στην πασίδηλα «υπερκομματική» Συριζανέλα Θάνου! Σε λίγο θα την δούμε να διασχίζει με πανό την Σταδίου σαν κάποια ωρυόμενη θρησκόληπτη κυρία που αυτο-διαπομπεύεται στα κανάλια. Μια δοκιμασμένη ιδέα θα ήταν να γράψει επιστολή στους ευρωπαίους …ομολόγους της του Ανταγωνισμού, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι εκτός κάθε συναγωνισμού. Άλλωστε αυτό δεν έκανε το 2015 που εξευτέλιζε τον θεσμό του προέδρου του Αρείου Πάγου στέλνοντας επιστολές γεμάτες ψέματα και παιδαριώδεις αντιμνημονιακές ανοησίες στους ομολόγους της των ανωτάτων δικαστηρίων των χωρών της ΕΕ; Διαδίδοντας συνειδητά ψέματα για το βρόμικο δημοψήφισμα Τσίπρα με το απολύτως παράνομο ψηφοδέλτιο που ο υπό την μεταμεσονύκτια ηγεσία της Άρειος Πάγος βρήκε νόμιμο; Είμαστε περίεργοι να δούμε ποιοι αρχηγοί κομμάτων της αντιπολίτευσης πλην του εργοδότη της Τσίπρα θα δεχθούν να συναντήσουν την ισόβια Επικεφαλής Γκαουλάιτερ του συριζαϊκού Κράτους Αδίκου. Δυστυχώς γι’ αυτήν ο αρχηγός του «χωριού Ποτέμκιν» («Πράττω»), εντολέας και οιονεί υπαγορευτής των ρυπαρών δικαστικών αποφάσεων 4034/2015 του Εφετείου Αθηνών και 697/2017 του Αρείου Πάγου είναι ήδη εξωκοινοβουλευτικό απόβλητο. Απόβλητο και του ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους που η… «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» της εποχής Θάνου δεν θέλησε να δει.
Με τη φόρα που πήρε πάντως η νεο-αντιστασιακή Θάνου, σε λίγο θα μας πει ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη ή ότι δεν είναι ανεξάρτητη, ανεπηρέαστη και υπερκομματική (η Δικαιοσύνη). Ότι έχει εμπιστοσύνη μόνο στη Δικαιοσύνη τύπου Σύριζα της οποίας αυτή φανερά ή υπογείως ηγήθηκε ‒ και ισοβίως θα ηγείται.
2. Το άκρον άωτον της διαφθοράς
Στη «Διάσκεψη Προέδρων» για την επιλογή προέδρου του Αρείου Πάγου, κατά την μυστική ψηφοφορία της 22.8.2019, η επίορκη Πηνελόπη Ζωντανού, έλαβε επτά (7) ψήφους! Μάλιστα! Βρέθηκαν 7 πρόεδροι κοινοβουλευτικών επιτροπών ή γραμματείς κοινοβουλευτικών ομάδων που εψήφισαν για την ανώτατη θέση την αυταπόδεικτα εξαγορασμένη Ζωντανού. Η Ζωντανού είναι αυτή η οποία έχει τελέσει την πράξη που δηλώνει το άκρον άωτον της διαφθοράς και της αναξιοπρέπειας: να καταψηφίσει, χωρίς να προβάλει καμία δικαιολογία, την ίδια την εισήγησή της υπέρ της Athens Review of Books, στη δίκη της με τον «γκαουλάιτερ του σταλινισμού [Κοτζιά]» (697/2017 απόφαση του ΑΠ). Το άμεσο αντάλλαγμα εκ μέρους των Συριζανέλων γι’ αυτή την αναξιοπρέπεια ήταν η προαγωγή της σε αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου. Για τον ίδιο λόγο (σύμπραξή τους στην ανωτέρω κατάπτυστη απόφαση) τότε έγιναν πρόεδρος του ΑΠ ο διαβόητος Βασίλειος Πέππας, ως διάδοχος αντ’ αυτής της Θάνου, και αντιπρόεδρος ο Γεώργιος Λέκκας (δικαστικοί ευεργέτες του εμβληματικού συριζαίου επιχειρηματία Καλογρίτσα, πέραν των άλλων). Γιατί όμως εξαγόρασαν την ψήφο της; Διότι ο κορυφαίος τότε υπουργός του Συριζοκράτους, ο σταλινικός παραγγελιοδότης τους, δεν ανεχόταν τίποτε λιγότερο από ομόφωνη απόφαση υπέρ του. Εξάλλου το αντάλλαγμα ήταν σημαντικό για να αντισταθμίσει την χαμένη αξιοπρέπειά τους: εξαγοράστηκε με την αντιπροεδρία του ΑΠ. Και αυτό το αναίσχυντο άτομο έφτασε να διεκδικεί χαμαιλεοντικά επί δημοκρατικής κυβέρνησης και την προεδρία του Αρείου Πάγου. Όπως και ο Γ. Λέκκας, που τελικά έλαβε καμία ψήφο.
Η Ζωντανού είναι αυτή η οποία έχει τελέσει την πράξη που δηλώνει το άκρον άωτον της διαφθοράς και της αναξιοπρέπειας: να καταψηφίσει, χωρίς να προβάλει καμία δικαιολογία, την ίδια την εισήγησή της υπέρ της Athens Review of Books.
