Ο Θοδωρής Κουλουμπής ήταν ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα. Δεν είχε την αφέλεια των πετεινών του ουρανού που τα φρόντιζε ο Θεός. Ήταν ένας αυτεξούσιος, αυτοδημιούργητος διανοούμενος που η επιλογή του ήταν να είναι ανεξίκακος και ανυστερόβουλος. Σπάνια θύμωνε και πάντοτε για ζητήματα αρχής. Όταν βρισκόταν στις ΗΠΑ ως καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης με ειδικότητα στις Διεθνείς Σχέσεις, παρουσιάστηκε πολλές φορές σε επιτροπές του Κογκρέσου για να καταθέσει εναντίον της χούντας στην Ελλάδα και το γραφείο του στο American University στην Washington D.C. ήταν τόπος συγκέντρωσης αντιδικτατορικών κύκλων.

Γύρισε στην Ελλάδα με την καλή του σύντροφο, Ζωή, ώστε αυτή να γίνει καθηγήτρια της νεφρολογίας στα Ιωάννινα και αυτός καθηγητής στο Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης.

Όταν ιδρύθηκε το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο ΕΚΠΑ, η πρώτη φροντίδα του Τμήματος ήταν να φέρει τον Θοδωρή. Ήταν άλλωστε, ως πρώτος διδάξας Διεθνείς Σχέσεις στην Ελλάδα, ολόκληρος τομέας από μόνος του.

Το έργο του στα Αγγλικά και τα Ελληνικά είναι πολύ μεγάλο, ποσοτικά και ποιοτικά, όμως όταν έθεσε υποψηφιότητα στην έδρα Πολιτικής Επιστήμης της Ακαδημίας Αθηνών ελάχιστοι θέλησαν να εγκύψουν στην αναγνώρισή του. Αποτέλεσμα ήταν να μείνει εκτός νυμφώνος. Ευτυχώς η πολιτεία είχε αντιληφθεί το κύρος του, αρχής γενομένης από τον εγκάρδιο φίλο του Κωνσταντίνο Καραμανλή. Υπήρξε Πρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου στη Θεσσαλονίκη, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής του ΥΠΕΞ, Καθηγητής στη Διπλωματική Ακαδημία και Πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, στο οποίο βρέθηκε από την αρχή ως ιδρυτικό μέλος.

Στον τιμητικό τόμο που εξέδωσαν μαθητές, φίλοι και θαυμαστές του, γράφονται τα ακόλουθα εύστοχα: «Η απόρριψη του δογματισμού και της πνευματικής στειρότητας, η υπομονή του, η ειλικρίνεια, και η ικανότητά του για διάλογο, όλα συνθέτουν την εικόνα ενός ηθικού προτύπου, μιας προσωπικότητας ικανής να λειτουργεί σαν μαγνήτης.»

Πράγματι η ηπιότητα και η φυσική ευγένεια του Κουλουμπή υπήρξε μία όαση στον κόσμο του πανεπιστημίου και στη συντροφιά όσων τον συναναστρέφονταν.

Στο «Ελληνοτουρκικό Φόρουμ» που ίδρυσε ο επίσης πρόσφατα αποδημήσας Κώστας Καρράς, ο Κουλουμπής κατάφερνε να επικοινωνεί με τους Τούρκους συνομιλητές του προβάλλοντας τα πιο δύσκολα ζητήματα του Κυπριακού με αξιόπιστο τρόπο.

Το πιο γνωστό και χρήσιμο ως έργο αναφοράς είναι ίσως το Greek Political Reaction to American and NATO Influences, το βιβλίο του το οποίο Γερουσιαστές και Αντιπρόσωποι του Κογκρέσου συμβουλεύονταν σε συνεδριάσεις για ελληνοτουρκικά ζητήματα. Η σχέση με τη Βορειοατλαντικό Σύμφωνο αναλύεται εδώ από την σκοπιά του ελληνικού συμφέροντος και όχι κάποιας ιδεοληπτικής ορθοδοξίας.