Το βιβλίο του Νικήτα Σινιόσογλου διαπνέεται από τρία «αντί»: είναι αντι-ακαδημαϊκό (καίτοι ο ίδιος είναι μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας)· αντι-κειμενοκεντρικό (μολονότι χωρίς τα μεγάλα κλασικά κείμενα δε «βγαίνει» καμιά σελίδα του)· αντι-συστηματικό (ενώ ο λόγος του είναι δοκιμιακός και επιστημονικά τεκμηριωμένος). Νιτσεϊκή η οπτική του· δεν εναντιώνεται σε «αιώνιες αξίες», κι ωστόσο έχει χαρακτήρα εικονοκλαστικό. Ήδη με το επίθετο Αλλόκοτος βρισκόμαστε εκείθεν τού «ορθού λόγου»!