Γελοιογραφία του Ν. Παππά που δημοσιεύθηκε στο αλεξανδρινό "Σατάν: Σατυρικόν Ημερολόγιον" 1927 [1926]. Ο Καβάφης έχει εφιάλτες γιατί πολλοί ετοίμαζαν βιβλία για το έργο του (διακρίνονται τα βιβλία του Τίμου Μαλάνου και του Στέφανου Πάργα). Πηγή: Δ. Δασκαλόπουλος, "Βιβλιογραφία Κ.Π. Καβάφη (1886-2000)", Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, Θεσσαλονίκη, 2003.
Στη συζήτηση για τη διαχείριση του Αρχείου Καβάφη που άνοιξε ο Ευριπίδης Γαραντούδης με το άρθρο του «Το Αρχείο Καβάφη ως φετίχ εξουσίας;» (ARB, τχ. 78, Νοέμβριος 2016) αισθάνομαι την υποχρέωση να παραθέσω μερικά συμπληρωματικά στοιχεία και να θέσω ορισμένους προβληματισμούς που προκύπτουν από αυτά. Πρόκειται κατά βάση για την αλληλογραφία που είχα με το Ίδρυμα Ωνάση η οποία συνοδεύει την παρούσα παρέμβασή μου.
Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο αγοράζοντας μια συνδρομή εδώ ή συνδεθείτε
Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.