Γιατί πολεμούν: Το άγνωστο φασιστικό Καταστατικό της Χαμάς

Δεδομένου ότι έχει χυθεί πολύ μελάνι για τον πόλεμο στη Γάζα και με τις αμέτρητες τραγικές φωτογραφίες, είναι περίεργο που ο Τύπος στην Δύση δεν διερευνά τους λόγους για τους οποίους πολεμά η μια πλευρά. Εννοώ φυσικά την Χαμάς· οι στομφώδεις ψυχολογικές αναλύσεις για τα κίνητρα του Ισραήλ είναι αρκετά γνωστές. Αλλά τι ισχύει για τον Ισλαμικό του εχθρό, που είναι περιφραγμένος σε ένα άγονο έδαφος από το οποίο εκτοξεύει ρουκέτες και σκάβει τούνελ κάτω από ισραηλινούς οικισμούς και παιδικούς σταθμούς; Για ποιο λόγο όλο αυτό το τσιμέντο ρίχνεται στο χώμα στο πλαίσιο της επιθετικής στρατηγικής, αντί πάνω από το χώμα για τα θεμέλια σχολείων, εργοστασίων και κατοικιών; Δεν είναι δύσκολο να βρούμε απάντηση. Η Χαμάς δημοσίευσε ένα «Καταστατικό» αποτελούμενο από 36 άρθρα, στις 18 Αυγούστου 1988, το οποίο περιγράφει λεπτομερώς και με ακρίβεια τους στόχους και την ιδεολογία της. Η φιλοσοφία της έχει τις ρίζες της στον ολοκληρωτισμό και τον ριζοσπαστικό αντισημιτισμό που αποτελεί το θεμέλιο του Ισλαμισμού από την άνοδό του τις δεκαετίες 1930 και 1940. Αντί να μετριάσει την κεντρική της ιδεολογία, η κατάληψη της εξουσίας από την Χαμάς το 2007 της έδωσε την ευκαιρία να προσαρμόσει τις πολιτικές της σύμφωνα με τον στόχο ο οποίος την καθοδηγεί, δηλαδή την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ.[1] Αλλά παρ’ όλο που το Καταστατικό είναι η διακήρυξη των προθέσεων μιας ομάδας που κυβερνά εκατομμύρια ανθρώπους, περνάει απαρατήρητο από τους ρεπόρτερ, τους συντάκτες και αναλυτές που σπεύδουν να σχολιάσουν τον πόλεμο της Χαμάς με το Ισραήλ. Δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτή την άγνοια. Με μια πρόχειρη αναζήτηση στο Google μπορούμε να βρούμε την μετάφραση του Καταστατικού στα αγγλικά[2] που δημοσίευσε το Avalon Project της Νομικής Σχολής του Γέιλ εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Η Χαμάς δεν αναθεώρησε ή τροποποίησε το Καταστατικό της από τότε. Οι δημόσιες δηλώσεις των ηγετών της και οι συνεχιζόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ είναι απόδειξη ότι η Χαμάς ακόμα και σήμερα εμπνέεται από τις ιδέες που εκφράζει το ιδρυτικό της κείμενο. Αυτό θα πρέπει να είναι ο πρώτος σταθμός στην προσπάθεια κατανόησης της Χαμάς για κάθε πολιτικό ιθύνοντα ή δημοσιογράφο. Και η ανάγνωση του ίδιου του κειμένου είναι καίριας σημασίας, όπως θα έλεγε οποιοσδήποτε φοιτητής λογοτεχνίας. Δεν υπάρχει υποκατάστατο· για να καταλάβουμε κάποιον πρέπει να διαβάσουμε τα λόγια του, λαμβάνοντας υπόψη τα πάντα, από τον ρυθμό και το συντακτικό έως τις αναφορές και τα βασικά στοιχεία της ιδεολογικής του παράδοσης. Ο πόλεμος στην Γάζα δεν μπορεί να γίνει κατανοητός από κάποιον που αρνείται να δεχθεί τα λεγόμενα της Χαμάς – αυτές τις λέξεις. Οι πρώτες λέξεις του Καταστατικού την τοποθετούν στην μακρά παράδοση που οι ιστορικοί αποκαλούν «Ισλαμισμό», δηλαδή μια ξεχωριστή ερμηνεία της θρησκείας του Ισλάμ του 20ού αιώνα η οποία αναδύθηκε τις δεκαετίες του 1930 και 1940 στην Αίγυπτο και την Παλαιστίνη. Οι βασικές μορφές του Ισλαμισμού περιλάμβαναν τον σύμμαχο των Ναζί Χατζ Αμίν ελ-Χουσέινι, τον ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Χασάν αλ-Μπάνα, και τον κορυφαίο ιδεολόγο της Αδελφότητας τις δεκαετίες 1950 και 1960, Σαγίντ Κουτμπ. Σύμφωνα με αυτούς, το Ισλάμ ήταν μια εγγενώς αντι-εβραϊκή θρησκεία. Μέσω επιλεκτικών παραπομπών από το Κοράνι και διαφόρων σχολιασμών του, ισχυρίζονταν ότι το πιο ιερό κείμενο του Ισλάμ υποστηρίζει τις ρατσιστικές και αντι-εβραϊκές τους απόψεις. Οι Ισλαμιστές αντιτάσσονταν επίσης στην φιλελεύθερη δημοκρατία, επικροτούσαν την τρομοκρατία, υποστήριξαν τους Ναζί κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και υπήρξαν οι πιο αμείλικτοι πολέμιοι του Σιωνισμού πολύ πριν από την ίδρυση του Ισραήλ το 1948.[3] Οι συγγραφείς του Καταστατικού της Χαμάς ιχνηλατούν την καταγωγή τους στην «πάλη εναντίον των σιωνιστών εισβολέων» το 1939, στην Μουσουλμανική Αδελφότητα και τον ρόλο της στον πόλεμο του 1948, και στις «επιχειρήσεις τζιχάντ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από το 1968 και μετά». Η Χαμάς είναι μια εκδοχή της Ισλαμιστικής παράδοσης που καθοδηγεί την Αλ-Κάιντα, την Χεζμπολά, την κυβέρνηση του Ιράν, η Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία και το ISIS. Αυτές οι τρομοκρατικές οργανώσεις κατά καιρούς πολέμησαν η μια την άλλη, αλλά συμμερίζονται την άποψη ότι η θρησκεία του Ισλάμ είναι στον πυρήνα της εχθρική προς τους Εβραίους και ότι το κράτος του Ισραήλ πρέπει διά της βίας να καταστραφεί. Οι συγγραφείς αυτού του Καταστατικού από την αρχή δηλώνουν ξεκάθαρα την πίστη τους στον Ισλαμισμό, διαχωρίζοντας την θέση τους από άλλες, κοσμικές, αντι-σιωνιστικές ομάδες. Παραπέμπουν στον Χασάν αλ-Μπάνα, τον εμβληματικό ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, ο οποίος είπε ότι «Το Ισραήλ θα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι να το εξαφανίσει το Ισλάμ, όπως εξαφάνισε άλλους πριν από αυτό». Επιπλέον το Καταστατικό ισχυρίζεται ότι η καταστροφή του Ισραήλ συνιστά θρησκευτική υποχρέωση για τους Μουσουλμάνους· είναι μια «απάντηση στην εντολή του Αλλάχ». Σε αντίθεση με τον κοσμικό ριζοσπαστισμό της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), η οποία το 1988 άρχισε να χάνει την εύνοια των Σοβιετικών προστατών της, το Καταστατικό προσέφερε μια αδιαμφισβήτητα θρησκευτική αιτιολόγηση στο μίσος για τους Εβραίους. Ενώ το Καταστατικό της PLO του 1968 επίσης διακήρυσσε την καταστροφή του Ισραήλ διά της βίας, εντέλει η κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ της στέρησε τον κυριότερο προμηθευτή όπλων και στρατιωτικό σύμβουλο, και επίσης μαχητικό υπερασπιστή στα Ηνωμένα Έθνη. Καθώς ο κοσμικός αντι-σιωνισμός έχανε τον βασικό του υποστηρικτή, το θρησκευτικό ρεύμα κορυφωνόταν στον απόηχο της Ιρανικής Επανάστασης το 1979 και την αποτυχία των κοσμικών αντι-σιωνιστών να καταστρέψουν το Ισραήλ. Η Χαμάς, όπως όλες οι μορφές ισλαμιστικής πολιτικής, εγκατέλειψε το επιχείρημα της PLO ότι ο αντι-σιωνισμός δεν είναι ταυτόσημος με το μίσος για τους Εβραίους ως Εβραίους. Αντίθετα, οι συγγραφείς διακηρύσσουν ότι «ο πόλεμός μας εναντίον των Εβραίων είναι πολύ σπουδαίος και πολύ σημαντικός» – ο απώτερος στόχος, όχι απλώς μια τακτική. Για την Χαμάς αυτός ο στόχος είναι εξίσου σπουδαίος και σημαντικός διότι είναι ρητά θρησκευτικός. Το Καταστατικό είναι ένα μανιχαϊστικό κείμενο· χωρίζει την πολιτική σε σωστές ή λάθος, δίκαιες ή άδικες εναλλακτικές. Υπόσχεται να ξαναχτίσει τον κόσμο στο όνομα του Ισλάμ, το οποίο, όπως διαμαρτύρεται, έχει παραγκωνιστεί από την δημόσια ζωή. Αυτό είναι το σύνθημά του: «Ο Αλλάχ είναι ο στόχος του, ο Προφήτης το παράδειγμά του, και το Κοράνι το σύνταγμά του: Η τζιχάντ είναι ο δρόμος και ο θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η πιο ευγενής του επιθυμία». Αυτή η κουλτούρα του μαρτυρίου και του θανάτου ήταν το βασικό μοτίβο στα γραπτά του Χασάν αλ-Μπάνα και στη συνέχεια έγινε κοινός τόπος των Ισλαμιστών. Δεν πολεμά μόνο τους Εβραίους. Η Χαμάς είναι αφοσιωμένη στην καταστροφή του έθνους τους, του Ισραήλ. Επιδιώκει να «υψώσει το λάβαρο του Αλλάχ σε κάθε εκατοστό της Παλαιστίνης, αφού υπό το Ισλάμ οι πιστοί όλων των θρησκειών θα μπορέσουν να συνυπάρξουν με ασφάλεια για την ζωή τους, τις περιουσίες τους και τα δικαιώματά τους». Περιττό να πούμε ότι κανείς, και πολύ περισσότερο οι Εβραίοι, δεν παίρνει σοβαρά την δέσμευση της Χαμάς περί συνύπαρξης όλων των θρησκειών υπό το Ισλάμ. Τα αραβικά έθνη έδιωξαν τους εβραϊκούς πληθυσμούς τους μετά την ίδρυση του Ισραήλ το 1948. Αν αφήσουμε κατά μέρος την γελοία προσπάθεια διαβεβαιώσεων, αυτό το απόσπασμα αποδεικνύει ότι από την αρχή η Χαμάς προσπαθεί να ανακτήσει κάθε «εκατοστό της Παλαιστίνης», δηλαδή όλο το κράτος του Ισραήλ. Το Καταστατικό αναφέρει ότι «η γη της Παλαιστίνης είναι Ισλαμικό Waqf (ή αναφαίρετο θρησκευτικό κληροδότημα) προς όφελος μελλοντικών μουσουλμανικών γενεών μέχρι την Ημέρα της Κρίσης. Αυτή και κανένα μέρος αυτής δεν πρέπει να πάει χαμένο: αυτή και κανένα μέρος αυτής δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί». Για την Χαμάς, μια λύση δύο κρατών που αφήνει άθικτο οποιοδήποτε μέρος του Ισραήλ θα συνιστούσε θρησκευτική αποστασία.[4] Αν έχετε καμία αμφιβολία για το τι θα περιλάμβανε μια τέτοια κατάκτηση, το άρθρο 13 του Καταστατικού καθιστά σαφείς τις πολιτικές συνέπειες αυτών των θρησκευτικών αιτημάτων. Διπλωματικές προσπάθειες, όπως «ειρηνικές λύσεις, πρωτοβουλίες και διεθνή συνέδρια» έρχονται «σε αντίθεση προς τις αρχές του Κινήματος της Ισλαμικής Αντίστασης». Πράγματι, «δεν υπάρχει λύση στο Παλαιστινιακό Ζήτημα πλην εκείνης μέσω της τζιχάντ. Πρωτοβουλίες, προτάσεις και διεθνή συνέδρια είναι χάσιμο χρόνου και ματαιόδοξα εγχειρήματα».[5] Ούτε μπορεί να απέχει ατομικά κάποιος Μουσουλμάνος από τον πόλεμο, σύμφωνα με το Καταστατικό. Το άρθρο 15 διακηρύσσει: «Η τζιχάντ για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι προσωπικό καθήκον. Ενόψει του σφετερισμού της Παλαιστίνης από τους Εβραίους, είναι υποχρεωτικό να υψωθεί το λάβαρο της τζιχάντ». Πολλές αντι-σιωνιστικές επιθέσεις υπήρξαν αιματηρές, αλλά η ιδιαίτερη συμβολή της Χαμάς ήταν η θεολογική νομιμοποίηση της βίας. Αν και ο Ισλαμισμός οφείλει αρκετά στον Ναζισμό, το Καταστατικό της Χαμάς ισχυρίζεται ότι το Ισραήλ είναι εκείνο που είναι ταυτόσημο με την Ναζιστική Γερμανία. Στο άρθρο 20, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι αντιμετωπίζουν «έναν ολέθριο εχθρό που ενεργεί με παρόμοιο τρόπο με τον ναζισμό, χωρίς να κάνει διάκριση ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, ανάμεσα σε παιδιά και γέρους….».[6] Το ψέμα «Ισραηλινοί ως Ναζί» ήταν σταθερό μοτίβο και της κοσμικής και της θρησκευτικής αντι-σιωνιστικής προπαγάνδας από την δεκαετία του 1960. Όταν κοσμικοί αντι-σιωνιστές όπως ο Νάσερ, ο Αραφάτ και ο Άσαντ ο πρεσβύτερος μιλούσαν για παγκόσμιες συνωμοσίες εναντίον των Αράβων, απέδιδαν μια μυθικής διάστασης συνωμοσία εναντίον των Αράβων στον «αμερικανικό ιμπεριαλισμό» και την ισραηλινή αιχμή του δόρατός του – επαναλαμβάνοντας την προπαγάνδα των προστατών τους, των Σοβιετικών.[7] Πράγματι, το Καταστατικό της Χαμάς του 1988 αντικαθιστά κυρίως την Μαρξιστική-Λενινιστική θεωρία συνωμοσίας της διεθνούς πολιτικής με τα κλασικά αντισημιτικά μοτίβα του Ναζισμού και του Ευρωπαϊκού φασισμού, τα οποία είχαν αφομοιώσει οι Ισλαμιστές όταν συνεργάστηκαν με τους Ναζί κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η επιρροή είναι προφανής στο Άρθρο 22, το οποίο διαβεβαιώνει ότι υποστηρικτικές δυνάμεις πίσω από τον εχθρό έχουν συσσωρεύσει μεγάλο πλούτο: Με τα χρήματά τους πήραν τον έλεγχο των διεθνών μέσων ενημέρωσης, των πρακτορείων ειδήσεων, του Τύπου, τηλεοπτικών σταθμών, και άλλων. Με τα χρήματά τους υποκίνησαν επαναστάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου με στόχο να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και να δρέψουν τους καρπούς εντός τους. Ήταν πίσω από την Γαλλική Επανάσταση, την Κομμουνιστική Επανάσταση και τις περισσότερες επαναστάσεις που ξέρουμε και ακούμε, εδώ κι εκεί. Με τα χρήματά τους, ίδρυσαν μυστικές οργανώσεις όπως οι Μασόνοι, οι Τέκτονες, οι Λέοντες και άλλες σε διάφορα μέρη του κόσμου με στόχο να σαμποτάρουν τις κοινωνίες και να εξυπηρετήσουν σιωνιστικά συμφέροντα. Με τα χρήματά τους ήταν σε θέση να ελέγχουν ιμπεριαλιστικές χώρες και να τις παροτρύνουν να δημιουργήσουν αποικίες σε πολλές χώρες προκειμένου να εκμεταλλευτούν τους πόρους τους και να εξαπλώσουν την διαφθορά εκεί. Η παραπάνω παράγραφος από το Άρθρο 22 θα μπορούσε να αποτελεί σχεδόν αυτολεξεί μέρος κειμένου ή εκφώνησης γερμανικής αντι-εβραϊκής προπαγάνδας.[8] Απηχώντας τους Ευρωπαίους αλλά και Αμερικανούς αντισημίτες του 20ού αιώνα, η Χαμάς επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι χρησιμοποίησαν τα χρήματά τους για να ελέγξουν εξίσου τα «διεθνή μέσα ενημέρωσης» και το κοινωνικό κατεστημένο. Ταυτοχρόνως, οι Εβραίοι γόνοι του ισχύοντος καθεστώτος ήταν «πίσω» από την Γαλλική και Κομμουνιστική Επανάσταση – μια από τις αγαπημένες θεωρίες των Ευρωπαίων φασιστών κατά την διάρκεια της ακμής τους. Με τον ίδιο τρόπο όπως οι αντισημίτες πρόγονοί τους, οι συγγραφείς του Καταστατικού της Χαμάς ισχυρίζονται ότι οι Εβραίοι «ελέγχουν ιμπεριαλιστικές χώρες» και υπερασπίζονται την αποικιοκρατία και την εκμετάλλευση των εθνών. Ειδικότερα, το Ισραήλ ελέγχει τις ΗΠΑ σύμφωνα με αυτή την άποψη, σε μια αντιστροφή της αντι-σιωνιστικής προπαγάνδας κατά την σοβιετική εποχή. Αυτή η παρανοϊκή θεωρία περί ισχυρών, πλούσιων και διαβολικών Εβραίων θυμίζει έργα όπως Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, Ο Αγών μου του Χίτλερ, και την ημερήσια διάταξη των Ναζιστικών εφημερίδων και των αραβόφωνων ραδιοφωνικών εκπομπών Αράβων συνεργατών από το Ναζιστικό Βερολίνο. Το Καταστατικό είναι τόσο προσκολλημένο στην φαντασίωση ότι οι Εβραίοι υποκινούν κάθε γεγονός στον κόσμο ώστε καταγγέλλουν ότι οι Εβραίοι φταίνε και για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε για περιφερειακούς και παγκόσμιους πολέμους. Ήταν πίσω από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν κατάφεραν να καταστρέψουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο, αποκομίζοντας οικονομικά κέρδη και ελέγχοντας πόρους. Πέτυχαν την Διακήρυξη του Μπαλφούρ, δημιούργησαν την Κοινωνία των Εθνών μέσω της οποίας θα μπορούσαν να κυβερνήσουν τον κόσμο. Ήταν πίσω από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω του οποίου αποκόμισαν τεράστια οικονομικά κέρδη κάνοντας εμπόριο όπλων και προετοιμάζοντας το έδαφος για την ίδρυση του κράτους τους. Ήταν αυτοί που υποκίνησαν την αντικατάσταση της Κοινωνίας των Εθνών με τα Ηνωμένα Έθνη και το Συμβούλιο Ασφαλείας για να είναι σε θέση να κυβερνούν τον κόσμο μέσω αυτών. Δεν υπάρχει πουθενά πόλεμος στον οποίον δεν εμπλέκονται. Για οποιονδήποτε με ελάχιστη γνώση της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ιστορίας και των αιτιών του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου είναι τερατώδης ο ισχυρισμός ότι οι Εβραίοι, μια μειοψηφία δίχως κράτος διασκορπισμένη σε πολλά έθνη της Ευρώπης, είχαν οποιαδήποτε σχέση με το ξέσπασμα του πολέμου. Επιπλέον είναι μια θλιβερή επιβεβαίωση της διανοητικής καθυστέρησης και της ιστορικής άγνοιας των συγγραφέων του κειμένου αυτού, και της επιτυχίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη διάδοση της αντισημιτικής προπαγάνδας κατά τις δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κατηγορία ότι οι Εβραίοι σχεδίασαν την δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών είναι εξίσου εξωφρενική· δεν χρειάζεται να επισημάνω το γεγονός ότι ο εβραϊκός λαός δεν ήταν σε θέση να οργανώσει μια διεθνή σύνοδο αρχηγών κρατών. Αυτό το παραλήρημα δεν έχει καμία σχέση με πραγματικά γεγονότα· όποιο δρόμο και να ακολουθεί η Ιστορία, σύμφωνα με την αντισημιτική φαντασίωση, οι Εβραίοι αποφασίζουν για αυτό. Σε αυτή τη φαντασίωση, ο ισχυρός Εβραίος είναι αιώνιος· όντως η δύναμή του είναι τόσο απόλυτη σήμερα όσο και τους προηγούμενους αιώνες.[9] Επομένως, δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα ταραγμένα μυαλά που έγραψαν αυτό το κείμενο ισχυρίζονται ότι οι Εβραίοι ήταν πίσω από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον οποίο υποτίθεται κέρδισαν τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτή ήταν μια ιδέα που επίσης κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, τους Ναζί. Ήταν ο βασικός ισχυρισμός της γερμανικής προπαγάνδας από το 1939 έως το 1945, τον οποίον ο Χίτλερ, ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς, και άλλοι ναζί ηγέτες επαναλάμβαναν αδιαλείπτως στο ραδιόφωνο και τον Τύπο. Η κατηγορία ότι ένας πραγματικός πολιτικός παράγοντας με το όνομα «ο Εβραίος» ή «διεθνής Εβραϊσμός» είχε κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας έπαιζε μεγάλο ρόλο στην δικαιολόγηση του Χίτλερ για την δολοφονία των Εβραίων της Ευρώπης.[10] Όπως συνέβη με τους Ναζί, η περιγραφή των Εβραίων ως ισχυρών και διαβολικών οδήγησε την Χαμάς να απεργάζεται την γενοκτονία τους.[11] Εάν οι Εβραίοι είναι υπεύθυνοι για όλους τους πολέμους όπως ισχυρίζεται, ο δρόμος για την ειρήνη απαιτεί την εξόντωσή τους.[12] Εάν τα προηγούμενα αποσπάσματα διατυπώνουν την θεωρία της Χαμάς ότι οι Εβραίοι ελέγχουν τον κόσμο και υποθάλπουν όλους τους πολέμους, τα άρθρα του Καταστατικού που ακολουθούν καθιστούν προσωπική αυτή την απειλή: το πρώτο μέλημα των Εβραίων, λέει το άρθρο 22, είναι να εξαφανίσουν τις αραβικές χώρες μία προς μία ξεκινώντας από την Παλαιστίνη. Με αυτόν τον τρόπο η Χαμάς χαρακτηρίζει τις Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ. Φυσικά η Χαμάς είναι η πρώτη που αντιστέκεται εναντίον των Σιωνιστών, επιδιώκοντας να «εμποδίσει την επιτυχία αυτού του φρικτού σχεδίου. … Σήμερα είναι η Παλαιστίνη, αύριο θα είναι η μία χώρα μετά την άλλη. Το σιωνιστικό σχέδιο δεν έχει τέλος. Μετά την Παλαιστίνη οι Σιωνιστές φιλοδοξούν να επεκταθούν από τον Νείλο έως τον Ευφράτη». Και σε αυτό η Χαμάς οφείλει πολλά στους Ναζί, οι οποίοι επίσης προωθούσαν την ιδέα ότι οι Σιωνιστές εποφθαλμιούσαν μια εδαφική αυτοκρατορία που εκτείνεται από «τον Νείλο στον Ευφράτη». Μέσω του ραδιοφώνου που εξέπεμπε από το Βερολίνο, η αραβόφωνη ναζιστική προπαγάνδα δεν ισχυριζόταν απλώς ότι οι Εβραίοι ήταν υπεύθυνοι για τον πόλεμο στην Ευρώπη, αλλά επιπλέον ότι «οι Εβραίοι πυροδότησαν αυτόν τον πόλεμο προς το συμφέρον του Σιωνισμού».[13] Και πάλι είναι προφανής η επιρροή του διαβόητου πλαστογραφήματος Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Για την Μουσουλμανική Αδελφότητα το 1948 και την Χαμάς σαράντα χρόνια αργότερα, μόνο η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ αρκεί ως απόδειξη που επιβεβαιώνει την αλήθεια των αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας. Δεν γνωρίζω αν η Χαμάς θα είχε αποδυναμωθεί και αν ο πόλεμος θα είχε αποφευχθεί εάν οι πολιτικοί ηγέτες της Δύσης είχαν καταδικάσει την δηλητηριώδη διακήρυξη του 1988, ή εάν με κάποιον τρόπο είχαν αναλογιστεί τις πιθανές συνέπειες της ανάληψης εξουσίας από την Χαμάς το 2007. Όπως κάθε άλλο κίνημα, η Χαμάς έχει θεμελιώδεις πεποιθήσεις, οι οποίες παρατίθενται με ανατριχιαστικό τρόπο στο Καταστατικό της, ωστόσο αγνοούνται πολύ συχνά. Η εσφαλμένη απροθυμία και η συγκαταβατική επιθυμία να μην τους προσβάλλουν απλώς διευκόλυνε την Χαμάς να γίνει πιο ισχυρή και πιο επικίνδυνη. Τώρα είναι η σωστή στιγμή για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να καταλάβει την Χαμάς να διαβάσει το ιδρυτικό της κείμενο και να διαπιστώσει την κληρονομιά της από τον Ναζισμό και τον ευρωπαϊκό φασισμό με τα δικά τους λόγια. Μόνο τότε οι παρατηρητές θα καταλάβουν γιατί η Χαμάς άρχισε αυτόν τον πόλεμο και όλους τους προηγούμενους και γιατί η προϋπόθεση της ειρήνης είναι η εξέταση και η απονομιμοποίηση της απεχθούς ιδεολογίας της. © 2024 Jeffrey Herf — Μετάφραση: Μιμή Βασιλάκη Σημ. ARB. Το παραπάνω άρθρο του Τζέφρι Χερφ δημοσιεύθηκε την 1η Αυγούστου 2014 στο The American Interest, με αφορμή τον τότε πόλεμο στη Γάζα που είχε διάρκεια ενός μηνός. Δέκα χρόνια αργότερα παραμένει απολύτως επίκαιρο. [1] Για το θέμα αυτό βλ. το εξαιρετικό δοκίμιο της πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι, “Three Boys, One Terrorist Group and a Message for Democracies”, Wall Street Journal, 25 Ιουνίου 2014. Για την χρησιμοποίηση της δημοκρατίας για την καταστροφή της δημοκρατίας, βλ. το κλασικό πλέον Karl Bracher, The German Dictatorship (Νέα Υόρκη, 1970) και το πιο πρόσφατο Ian Kershaw, Hitler: A Biography (W.W. Norton, 2010). [Στα ελληνικά, Μεταίχμιο, Αθήνα 2016]. [2] Διαθέσιμο στο http://tinyurl.com/5b7bhbtx [Μια καλύτερη απόδοση στα αγγλικά μπορεί κανείς να βρει στο “Charter of the Islamic Resistance Movement (Hamas) of Palestine”, μτφρ. Muhammad Maqdsi, Journal of Palestine Studies, Vol. 22, No. 4 (Καλοκαίρι, 1993), σσ. 122-134]. [3] Για τον Ισλαμισμό, βλ. Paul Berman, Terror and Liberalism (W.W. Norton, 2003); Bassam Tibi, Islamism and Islam (Yale University Press, 2012)· Matthias Küntzel, Jihad and Jew-Hatred: Nazism, Islamism and the Roots of 9/11 (Telos Press, 2007)· Jeffrey Herf, Nazi Propaganda for the Arab World (Yale University Press, 2009). Για την Δυτική απροθυμία να μιλήσουμε ειλικρινά για τον Ισλαμισμό, βλ. Paul Berman, The Flight of the Intellectuals (Melville House, 2010). [4] Οι ηγέτες της Χαμάς επαναλαμβάνουν αυτές τις απόψεις. Για παράδειγμα, στις 10 Αυγούστου 2012, ο αντιπρόεδρος της Βουλής της Χαμάς Αχμάντ Μπαχρ δήλωσε κατά την διάρκεια ενός κηρύγματος που μεταδόθηκε στο κανάλι Al-Aqsa TV: «Εάν ο εχθρός πατήσει το πόδι του σε ένα μόνο τετραγωνικό εκατοστό μουσουλμανικής γης, η τζιχάντ γίνεται προσωπικό καθήκον για κάθε Μουσουλμάνο, άνδρα ή γυναίκα. Μια γυναίκα επιτρέπεται να κάνει [τζιχάντ] χωρίς την άδεια του συζύγου της, και ένας υπηρέτης χωρίς την άδεια του κυρίου του. Γιατί; Προκειμένου να εξοντώσουμε αυτούς τους Εβραίους. … Ω Αλλάχ, κατάστρεψε τους Εβραίους και τους υποστηρικτές τους. Ω Αλλάχ, κατάστρεψε τους Αμερικανούς και τους υποστηρικτές τους. Ω Αλλάχ, μέτρα τους έναν έναν και σκότωσέ τους όλους, χωρίς να αφήσεις κανέναν». “Hamas Official Ahmad Bahr Preaches for the Annihilation of Jews and Americans”, Middle East Media Research Institute MEMRI, Clip Νο 3538, 10 Αυγούστου 2012)· και Greg Tepper, “Hamas leader prays for annihilation of Jews, Americans”, The Times of Israel (20 Αυγούστου 2012)· και Τσβι Μπεν Γκενταλιάου, “Video: Hamas MP: ‘Annihilate Jews and Americans’”, Israel National News, 26 Αυγούστου 2012. Το απόσπασμα είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο στο λινκ http://tinyurl.com/bd9mbved [5] Το Καταστατικό βρίσκει στήριξη σε αυτή την αδιαλλαξία στο παρακάτω «αξιοσέβαστο Χαντίθ: O λαός της Συρίας είναι το μαστίγιο του Αλλάχ στο χέρι Του. Ξεσπάει την εκδίκησή Του μέσω αυτών εναντίον οποιουδήποτε Εκείνος επιθυμεί ανάμεσα στους δούλους Του. Είναι αδιανόητο ότι όσοι είναι διπρόσωποι ανάμεσά τους θα ευημερήσουν έναντι των πιστών. Σίγουρα θα πεθάνουν από οδύνη και απελπισία». [6] Για την ιστορία της σύγκρισης των Ισραηλινών με τους Ναζί μεταπολεμικά στην αραβική πολιτική και διανοητική ζωή, βλ. Meir Litvak και Esther Webman, From Empathy to Denial: Arab Responses to the Holocaust (Hurst, Λονδίνο 2009). [7] Για την θέση του Ισραήλ στην θεωρία συνωμοσίας της κοσμικής Αριστεράς κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, βλ. Jeffrey Herf, “At War with Israel: East Germany’s Enthusiastic Participation in Soviet Policy in the Middle East”, Journal of Cold War Studies (2014). [8] Jeffrey Herf, The Jewish Enemy: Nazi Propaganda during World War II and the Holocaust (Harvard University Press, 2006). [9] Η βιβλιογραφία είναι τεράστια. Πιο πρόσφατα βλ. Jeffrey Herf, The Jewish Enemy and Nazi Propaganda for the Arab World (ό.π.)· Robert Wistrich, A Lethal Obsession: Antisemitism from Antiquity to the Global Jihad (Random House, 2010)· και Alvin H. Rosenfeld (ed.), Resurgent Antisemitism: Global Perspectives (University of Indiana Press, 2013). [10] Jeffrey Herf, The Jewish Enemy (ό.π.). [11] Για την δικαιολόγηση του Ολοκαυτώματος από τους ισλαμιστές, βλ. Litvak and Webman, From Empathy to Denial· και Wistrich, A Lethal Obsession. [12] Οι ηγέτες της Χαμάς επαναλαμβάνουν αυτές τις απόψεις. Σε μια συνέντευξή του στο κανάλι Al-Aqsa TV, στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, ο Μάρουαν Αμπού Ρας, ένας βουλευτής της Χαμάς ο οποίος είναι επίσης μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μουσουλμάνων Επιστημόνων δήλωσε (σύμφωνα με την μετάφραση του MEMRI): «Οι Εβραίοι είναι πίσω από κάθε μια καταστροφή πάνω στην Γη. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Δεν είναι κάτι προσωρινό, αλλά κάτι που πάει πολύ πίσω στο παρελθόν. Επινόησαν τόσο πολλές συνωμοσίες και πρόδωσαν ηγέτες και έθνη τόσο πολλές φορές που οι άνθρωποι τρέφουν μίσος για αυτούς. … Σε όλη την ιστορία – από τον Ναβουχοδονόσορα έως την σύγχρονη εποχή. … Έσφαξαν τους προφήτες, και ούτω καθεξής. … Σε κάθε καταστροφή πάνω σε αυτή τη Γη – οι Εβραίοι βρίσκονται πίσω από αυτή». “Hamas MP Marwan Abu Ras: The Jews Are Behind Every Catastrophe on Earth”, MEMRITV, 12 Σεπτεμβρίου, 2012. [13] Βλ., για παράδειγμα, “Palestine between Bolsheviks and the Jews”, 3 Νοεμβρίου 1943, παραπομπή στο Jeffrey Herf, Nazi Propaganda for the Arab World, σ. 184.

Γιατί πολεμούν: Το άγνωστο φασιστικό Καταστατικό της Χαμάς

Σύνδεση