Καθηγητής ισπανικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ρώμη 3, ο πρώτος διευθυντής του Τμήματος «Ξένες Γλώσσες, Λογοτεχνίες και Κουλτούρες» από την ίδρυσή του. Υπήρξε πρόεδρος της AISPI (Εταιρεία Ιταλών Ισπανιστών), της AISC (Ιταλική Εταιρεία Καταλανικών Σπουδών), μέλος (από το 1996 έως το 2001) στο δ.σ. της AISO (Διεθνής Εταιρεία του Ευρωπαϊκού Χρυσού Αιώνα) και της AIH (Διεθνής Εταιρεία Ισπανιστών) από το 2001, αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης από το 1989 και αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Ισπανικής Γλώσσας από το 2016. Ανάμεσα στα βιβλία του ξεχωρίζουν αυτά που έχουν θέμα τον Θερβάντες, όπως τα Dal Tirante al Quijote (1994, ²2004), Literatura caballeresca y re-escrituras cervantinas (2004) και Sobre el primer Quijote (2007; Διεθνές Βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες). Άλλοι τίτλοι: Ferrateriana (1987), Il mito laico di Joan Maragall (1984 και στα καταλανικά 1987), Modelli e caratteri dell’Ispanismo italiano (2002), Intrecci di vite. Intorno alla Dororea di Lope de Vega (2008), Cronache del disamore. Percorsi delromanzo iberico tra XIX e XX secolo (2010), και το πρόσφατο Literatura e compromiso. Moradas de la literatura áurea (2016). Υπό έκδοση βρίσκεται το Mitos clásicos y literatura ibéricas de la modernidad y Cervantes desenectute.