Τα κείμενα του Νίκου Τσιφόρου στον Ταχυδρόμο, 1954-1970

A. ΣΕΙΡΕΣ [Όλες οι αυτοτελείς εκδόσεις έχουν γίνει από τον Ερμή, εκτός από τις περιπτώσεις όπου υπάρχει διαφορετική ένδειξη] Α1. Ιστορίες εκ του φυσικού (8 Μαΐου 1954 - 1 Οκτωβρίου 1955) Αποτελείται από 73 κείμενα. Σκίτσα: Φωκίων Δημητριάδης και Ι. Δαπόντες. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1977, με τον τίτλο Χρονογραφήματα. Α2. Το διήγημα-κρουαζιέρα (15 Οκτωβρίου 1955 - 26 Ιανουαρίου 1957) Αποτελείται από 67 κείμενα. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1984 με τον τίτλο Διηγήματα. Α3. Ο έρωτας είναι ένα λαχείο (30 Ιουνίου - 1 Δεκεμβρίου 1956) «Αισθηματικό και χιουμοριστικό μυθιστόρημα». Αποτελείται από 16 κεφάλαια, η δημοσίευση των οποίων ολοκληρώθηκε σε 23 συνέχειες. Σκίτσα: Φωκίων Δημητριάδης.[1] Α4. Κρουαζιέρες μέσα στην Ιστορία (2 Φεβρουαρίου - 25 Μαΐου 1957) Αποτελείται από 17 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο (μαζί με το αμέσως επόμενο λήμμα) το 1976. Α5. Η Αθήνα σήμερα (1 Ιουνίου - 30 Νοεμβρίου 1957) Αποτελείται από 27 κείμενα. Σκίτσα: Μποστ. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο (μαζί με το αμέσως προηγούμενο λήμμα) το 1976. Α6. Βιβλικά χαμόγελα (7 Δεκεμβρίου 1957 - 12 Ιουλίου 1958) Αποτελείται από 32 κείμενα. Σκίτσα: Μποστ. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1980. Α7. Το τυχερό μου αστέρι (7 Ιουνίου - 29 Νοεμβρίου 1958) «Πικάντικο αισθηματικό μυθιστόρημα». Αποτελείται από 17 κεφάλαια, η δημοσίευση των οποίων ολοκληρώθηκε σε 26 συνέχειες. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1985. Α8. Σταυροφορίες (19 Ιουλίου 1958 - 2 Μαΐου 1959) Ολοκληρώθηκε σε 42 συνέχειες. Σκίτσα: Μποστ. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1964 (έκδοση Ταχυδρόμου) με σκίτσα Κώστα Μητρόπουλου και τον ακόλουθο υπότιτλο: «Ήτοι, βιβλίον ιστορικότατον άμα και αστειότατον, πραγματευόμενον περί του πώς υπήγασιν οι άνθρωποι του Χριστού να ληστεύσωσι και φονεύσωσι τους ανθρώπους του αντιχρίστου. Συγγραφέν υπό του φαιδροτάτου Τσιφόρου του Νικολάου και γελοιοποιηθέν υπό Μητροπούλου του Κωνσταντίνου». Α9. Ελληνική κρουαζιέρα (9 Μαΐου - 31 Οκτωβρίου 1959) Αποτελείται από 26 κείμενα. Σκίτσα: Μποστ. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1975. Α10. Κονκισταδόροι (7 Νοεμβρίου 1959 - 4 Ιουνίου 1960) Ολοκληρώθηκε σε 31 συνέχειες. Σκίτσα (ως τις 6 Φεβρουαρίου 1960): Μποστ· στη συνέχεια: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1967 (έκδοση Ταχυδρόμου), με τον τίτλο Τα ρεμάλια ήρωες και τον ακόλουθο υπότιτλο: «Ήγουν περί το πώς αι καραβέλλαι και άλλα ατιμόπλοια της Σάντα Εσπάνια και της Κατόλικα Πορτουγκάλ μετέφερον τους ηρώους του Κυρίου Ημών να αναγκάσωσι εις την πίστιν του Κυρίου Ημών τους αγρίους του Διαβόλου Αυτών». Α11. Όμορφη Θεσσαλονίκη (11 Ιουνίου - 13 Αυγούστου 1960) Αποτελείται από 10 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1981. Α12. Τα παιδιά της πιάτσας (20 Αυγούστου 1960 - 11 Νοεμβρίου 1961) Αποτελείται από 65 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1965 (έκδοση Ταχυδρόμου), με την προσθήκη ενός λεξιλογίου του υποκόσμου. Α13. Οι Φράγκοι κι εμείς (18 Νοεμβρίου 1961 - 6 Οκτωβρίου 1962) Ολοκληρώθηκε σε 47 συνέχειες. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1965 (έκδοση Ταχυδρόμου) με τον τίτλο Εμείς και οι Φράγκοι. Α14. Παραμύθια πίσω απ’ τα κάγκελα (17 Νοεμβρίου 1962 - 2 Νοεμβρίου 1963) Αποτελείται από 51 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1975. Α15. Θεότρελα ρεπορτάζ (7 Δεκεμβρίου 1963 - 25 Απριλίου 1964) Αποτελείται από 20 κείμενα, τα οποία δημοσιεύτηκαν με διαφορετικό κάθε φορά περιφραστικό ψευδώνυμο. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1985. Α16. Ελληνική Μυθολογία (21 Δεκεμβρίου 1963 - 19 Ιουνίου 1965) Ολοκληρώθηκε σε 79 συνέχειες. Σκίτσα: Πάρις, Dimos [Δήμος Σκουλάκης] και Γιόσης. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1970. Α17. Οδηγός της Αθήνας (19 Δεκεμβρίου 1964 - 20 Φεβρουαρίου 1965) Αποτελείται από 10 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος.[2] Α18. O μυστικός πράκτωρ χωρίς 08 (26 Ιουνίου - 6 Νοεμβρίου 1965) Μυθιστόρημα. Ολοκληρώθηκε σε 20 άτιτλες συνέχειες (στις 16 Οκτωβρίου υπήρχε η ένδειξη, περισσότερο σαν μεσότιτλος παρά σαν τίτλος, «Ο Μίλων ετοιμάζεται για την επίθεση»). Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Εκδόθηκε σε βιβλίο το 1965 (έκδοση Ταχυδρόμου). Α19. Η τρίτη ακτίνα του φεγγαριού (19 Φεβρουαρίου - 2 Ιουλίου 1966) Μυθιστόρημα. Ολοκληρώθηκε σε 20 άτιτλες συνέχειες. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Εκδόθηκε σε βιβλίο, μαζί με το αμέσως προηγούμενο λήμμα, το 1977. Α20. Οι μυστικές εταιρίες (9 Απριλίου - 29 Οκτωβρίου 1966) Ολοκληρώθηκε σε 29 συνέχειες. Σκίτσα: Άννα Βαφιά. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1982. Α21. Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Γιγάντων – Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Νάνων (5 Νοεμβρίου 1966 - 22 Απριλίου 1967) Οι δύο ενότητες της σειράς αυτής αποτελούνται από 11 και από 14 συνέχειες. Ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Τσιφόρου διαδοχικά από την Αυστρία, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Ιταλία (η χώρα των Γιγάντων), και στη συνέχεια από την τότε Γιουγκοσλαβία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία (η χώρα των Νάνων), διακόπηκαν εξαιτίας του πραξικοπήματος (στο τεύχος της 22ας Απριλίου, που τυπώθηκε λίγες μέρες νωρίτερα, υπήρχε η ένδειξη «Στο επόμενο: η συνέχεια»). Σκίτσα: Άννα Βαφιά (στα 3 πρώτα κείμενα) και [Γιάννης] Λογοθέτης. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1982. Α22. Η γυναίκα κουρσάρος: Μια παράξενη ουβερτούρα (13 Μαΐου - 25 Αυγούστου 1967) Ολοκληρώθηκε σε 16 άτιτλες συνέχειες. Σκίτσα: Γιάννης Λογοθέτης και Κώστας Μητρόπουλος. Εκδόθηκε σε βιβλίο το 1983. Α23. Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα (1 Σεπτεμβρίου 1967 - 2 Μαΐου 1969) Αποτελείται από 87 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1974. Α24. Άνθρωποι και ανθρωπάκια (9 Μαΐου 1969 - 28 Αυγούστου 1970) Αποτελείται από 69 κείμενα. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Πρώτη έκδοση σε βιβλίο το 1974. Β. ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ [Αναγράφεται η υπογραφή στις περιπτώσεις όπου ο Τσιφόρος χρησιμοποίησε τα αρχικά του ή ψευδώνυμο] Β1. Προβλέψεις για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου 1 Ιανουαρίου 1955, υπογραφή: Ν.Τ. Β2. Ένα μπουκέτο στη Μεσόγειο: Αν πηγαίνατε στην Ιταλία: Ιδανικός τόπος για ταξίδι 8 Ιανουαρίου 1955, υπογραφή: Ν.Τ. Ταξιδιωτικό ρεπορτάζ, όπως και τα επόμενα 2 λήμματα. Σκίτσα: Φωκίων Δημητριάδης Β3. Ομίχλη, χιούμορ και γαλήνη: Ταξιδεύοντας στην Αγγλία: Η χρυσή λίρα στα Μουσεία! 15 Ιανουαρίου 1955, υπογραφή: Ο τουρίστας. Σκίτσα: Φωκίων Δημητριάδης Β4. Εκεί όπου γεννήθηκε ο πρώτος πολιτισμός: Αίγυπτος: Πλουσία χώρα φτωχών ανθρώπων: Άμμος, ήλιος και αθλιότης 29 Ιανουαρίου 1955, υπογραφή: Ο τουρίστας. Β5. Μόχθοι και αγωνίες στα ελληνικά στούντιο: Πώς γυρίζεται μια ταινία 12 Φεβρουαρίου 1955, υπογραφή: Ν.Τ. Άρθρο. Β6. Το πορτραίτο της σημερινής Τουρκίας – «Ήμουν εκεί όταν προετοίμαζαν την επίθεση» – Συμπεράσματα από ένα ταξίδι στην Τουρκία Ο Νίκος Τσιφόρος με τον Τάσο και την Βέρα Μελετοπούλου. Άρθρο σε 3 συνέχειες: 17 Σεπτεμβρίου, 24 Σεπτεμβρίου, 1 Οκτωβρίου 1955. Ο Τσιφόρος πήγε στην Τουρκία για να σκηνοθετήσει την ταινία Τσιγγάνικο αίμα (1956). Η δημοσίευση του άρθρου ξεκίνησε λίγες μέρες μετά τα δραματικά γεγονότα της Κωνσταντινούπολης στις αρχές Σεπτεμβρίου. Β7. Για τον κομήτη που φεύγει 4 Μαΐου 1957. Χρονογράφημα. Ανώνυμο σκίτσο (απεικονίζεται ο Τσιφόρος), όπως και στα δύο επόμενα λήμματα. Β8. Αν μιλούσε το φεγγάρι… 18 Μαΐου 1957. Χρονογράφημα. B9. Σουηπστέηκ 1 Ιουνίου 1957. Χρονογράφημα για τον ιππόδρομο. B10. Θέλετε να γίνετε εκατομμυριούχοι; 23 Απριλίου 1960. Χιουμοριστικό άρθρο σε δύο μέρη. Το δεύτερο, στο ίδιο τεύχος, γράφτηκε από τον Νίκο Καμπάνη. Οι δύο συγγραφείς υπεδείκνυαν «μερικούς θετικούς τρόπους αυξήσεως της περιουσίας και διατηρήσεως των εισοδημάτων» των αναγνωστών. Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος B11. Ο Νίκος Τσιφόρος σας προσκαλεί για ένα ταξιδάκι στο Λονδίνο 13 Οκτωβρίου 1962. Ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Υπότιτλος: «Η πρωτεύουσα της Αγγλίας είναι η πρωτεύουσα της Ελευθερίας, που την πήγαν στην Αμερική οι Γάλλοι». Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. B12. Πολυκατοικία 20 Οκτωβρίου 1962. Ευθυμογράφημα. Υπότιτλος: «Όπως την βλέπει ο Νίκος Τσιφόρος». Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος B13. Ένα ταξίδι στο Παρίσι 27 Οκτωβρίου 1962. Ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Υπότιτλος: «Ο Ν. Τσιφόρος αγναντεύει την Πόλη του Φωτός από την ράχη της καμηλοπάρδαλης. Θέλετε θεάματα, ναρκωτικά, σαδισμούς, μαζοχισμούς και ποικίλα όργια α λα Λουδοβίκο δεκαπέντε;» Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. B14. Οι κυριακάτικοι 3 Νοεμβρίου 1962. Ευθυμογράφημα. Υπέρτιτλος: «Κρέας στο τσουκάλι, αργό βάδισμα, νοικιασμένα ποδήλατα, καθαρά εσώρουχα, στολισμένες υπηρέτριες, βραδινή μελαγχολία». Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. B15. H «απολογία» του Τσιφόρου 10 Νοεμβρίου 1962. Αυτοβιογραφικές πληροφορίες καθώς και σκέψεις περί συγγραφής. Τα αποσιωπητικά στο πρωτότυπο. Υπότιτλος: «Πώς γνώρισε, πώς εμπιστεύθηκε και συνδέθηκε με τα αληθινά παιδιά της πιάτσας και έμαθε τις ιστορίες τους». Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. B16. Καρναβάλι στο Ρίο 23 Φεβρουαρίου 1963. Χιουμοριστικές εντυπώσεις. Υπότιτλος: «Ντύσιμο, ταβέρνα, θέατρο, χοροί δημόσιοι, χοροί πριβέ, μαζέματα στο σπίτι, χαμόγελα, πυροτεχνήματα, όπως τα είδε ο συνεργάτης του Ταχυδρόμου Νίκος Τσιφόρος». Β17. Εσείς κι εγώ: Εισαγωγή σ’ ένα ιντερμέδιο ανάμεσα στα παραμύθια της φυλακής και τους θεούς του Ολύμπου 9 Νοεμβρίου 1963. Κείμενο ανάλογο με την απολογία (βλ. παραπάνω, Β15), στο πρώτο μέρος του· στο δεύτερο, ο Τσιφόρος κάνει ένα είδος εισαγωγής στην Ελληνική Μυθολογία, η οποία άρχισε να δημοσιεύεται έναν μήνα αργότερα – το ιντερμέδιο ήταν το χρονικό διάστημα που τη χώριζε από τα Παραμύθια πίσω από το κάγκελα, διάστημα το οποίο καλύφθηκε από τα επόμενα 4 λήμματα. Β18. Ταξίδιον εν Χαλκίδι και αλλαχόσε: Ήτοι συγκινητικόν διήγημα, συγγραφέν κατά τον μονδέρνον στυλ και εις την γλώσσαν του τετραγώνου της υποτεινούσης 16 Νοεμβρίου 1963. Ευθυμογράφημα γραμμένο σε καθαρεύουσα. Ο Τσιφόρος πιθανώς αντέδρασε με αυτό τον τρόπο στα ενοχλημένα σχόλια των πιο συντηρητικών αναγνωστών στα κείμενά του με θέμα τον υπόκοσμο και την εγκληματική δράση. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β19. Η Ισπανία ισπανιστί 23 Νοεμβρίου 1963. Ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Υπότιτλος: «Όλη η ποίησή της είναι ότι ξέρει να χαρεί την νύχτα της. Όλα τα άλλα περισσεύουν, σενιόρες». Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β20. Όσα λέμε και όσα σκεφτόμαστε: Σκίτσα με χρώμα και –σε παρένθεση– με σινική μελάνη 7 Δεκεμβρίου 1963. Σπονδυλωτό ευθυμογράφημα. Β21. Αθήνα – ώρα των φαντασμάτων 14 Δεκεμβρίου 1963. Περιδιάβαση στην πόλη τη νύχτα. Β22. Ο σοκολατένιος στρατιώτης 2 Μαΐου 1964. «Πασχαλινό [διήγημα]». Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β23. Εμείς και η σούβλα 24 Απριλίου 1965. «Πασχαλινό [διήγημα]». Σκίτσα: Κώστας Μητρόπουλος. Β24. Συνέντευξη με έναν που εγχειρίσθηκε… 13 Νοεμβρίου 1965. Κατά βάση πικρή συνέντευξη του Τσιφόρου στον Τσιφόρο. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β25. Κάτι σαν αυτοπροσωπογραφία 20 Νοεμβρίου 1965. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β26. Ένας Καζανόβας και πέντε δεκαετίες 27 Νοεμβρίου 1965. Ευθυμογράφημα (;). Συνομιλία του Τσιφόρου με παλιό του φίλο, που είχε επιτυχία στις γυναίκες. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β27. Διαθήκη 4 Δεκεμβρίου 1965. Απολογισμός ζωής. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β28. Αν ήμουν βασιλιάς… 11 Δεκεμβρίου 1965. Ευθυμογράφημα (;). Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β29. Ένας Αμερικάνος κι εγώ 18 Δεκεμβρίου 1965. Ευθυμογράφημα: Διάλογος για τη ζωή στην Αμερική. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β30. Αίτηση στην μπάρμπα Χριστούγεννα… 25 Δεκεμβρίου 1965. Χριστουγεννιάτικες ευχές. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β31. Επί τω νέω έτει… βεβαίως 1 Ιανουαρίου 1966. Κολλάζ χιουμοριστικών αναφορών κοινωνικής φύσεως, γραμμένο σε διάφορα γλωσσικά επίπεδα, με αφορμή την Πρωτοχρονιά. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β32. Τα Φώτα, η Φωτεινή, η κότα, οι πετεινοί 8 Ιανουαρίου 1966. Πικρή, διάφανη κοινωνική αλληγορία με αφορμή τα Θεοφάνεια. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Ο Νίκος Τσιφόρος (αριστερά) με φίλους από την εφηβική ποδοσφαιρική ομάδα τους. Β33. Για τους εφτά ουρανούς 15 Ιανουαρίου 1966. Χιουμοριστική αναφορά στη μετά θάνατον ζωή, όπως τη βλέπουν οι διάφορες θρησκείες. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β34. Ο γιος μου ο Βασιλάκης 22 Ιανουαρίου 1966. Απόψεις σχετικές με την ανατροφή των παιδιών και των εφήβων, με αφορμή έναν υποθετικό γιο. Βασίλη έλεγαν τον πατέρα του Τσιφόρου. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β35. Κάποιος που δεν έχει καμιά σημασία 29 Ιανουαρίου 1966. Διήγημα στο ύφος του Παραμύθια πίσω απ’ τα κάγκελα. Ο ήρωας μαχαιρώνει τη γυναίκα του όταν τη βρίσκει ξαφνικά στο σπίτι με τον εραστή της. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β36. Η γυναίκα σου κι εσύ (βλάκα!) 5 Φεβρουαρίου 1966. Γλυκόπικρη αναφορά του Τσιφόρου στο γάμο του, γραμμένη σε δεύτερο πρόσωπο. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β37. Ολίγοι άνεμοι και πολλά ύδατα 12 Φεβρουαρίου 1966. Διάφορες σκέψεις, κυρίως περί θεάτρου και κινηματογράφου. Σκίτσο: Κώστας Μητρόπουλος. Β38. Αχ αυτή η Μεγαλόχαρη 13 Αυγούστου 1966. Ευθυμογράφημα για τον Δεκαπενταύγουστο. Σκίτσα: Γιάννης Λογοθέτης. Λίγες παρατηρήσεις σχετικά με ορισμένα λήμματα αυτής της ενότητας: Η ταύτιση του ψευδώνυμου Τουρίστα (λήμματα Β3 και Β4) είναι εύκολη, δεδομένης της ομοιότητας ύφους που έχουν τα κείμενά του με το συναφούς είδους κείμενο που υπέγραψε ο Τσιφόρος με τα αρχικά του (λήμμα Β2). ~ Τα κείμενα που έγραψε ο Τσιφόρος με αφορμή τα Χριστούγεννα, τις Απόκριες, το Πάσχα και τον Δεκαπενταύγουστο (λήμματα Β16, Β22, Β23, Β30, Β31, Β32, Β38) έχουν περιληφθεί, μαζί με συναφή κείμενα αρχικώς δημοσιευμένα σε άλλα έντυπα, στον τόμο Εορταστικά (Ερμής, 1990). Κανένα από τα υπόλοιπα κείμενα δεν έχει εκδοθεί αυτοτελώς. ~ Κάτι ανάλογο με το λήμμα Β20, όπου μπορεί κανείς να διαβάσει και όσα λένε τα πρόσωπα και όσα (ειλικρινέστερα) σκέφτονται την ίδια στιγμή, έχει γράψει ο Φρέντυ Γερμανός: Βλ. τις πρώτες σελίδες (που φέρουν τον τίτλο «Ούτε πρόλογος, ούτε εισαγωγή») του βιβλίου του Ούτε αλάτι, ούτε πιπέρι (Εκδόσεις Γρηγόρη, 1972). ~ Το 1965 ήταν κρίσιμο για τον Τσιφόρο, καθώς εμφανίστηκε ο καρκίνος από τον οποίο επρόκειτο να πεθάνει πέντε χρόνια αργότερα. Η αναστάτωση, που προκάλεσε, φαίνεται και από το γεγονός ότι, για μία και μοναδική φορά, μεσολάβησε τόσο μεγάλο διάστημα ανάμεσα σε δύο σειρές κειμένων, τις δύο ιστορίες του Μίλωνα Φιρίκη: πάνω από 3 μήνες, στη διάρκεια των οποίων, ωστόσο, ο Τσιφόρος δεν έπαψε να στέλνει συνεργασία στον Ταχυδρόμο: τα 14 κείμενα αυτών των μηνών (λήμματα Β24-Β37) περιλαμβάνουν και αρκετές προσωπικές και εξομολογητικές σελίδες, γεγονός όχι τυχαίο, δεδομένης της νέας κατάστασης την οποία ζούσε. ~ Επιπλέον, το τελευταίο από τα μεμονωμένα κείμενα αυτής της, τρόπον τινά, μεταβατικής περιόδου («Ολίγοι άνεμοι και πολλά ύδατα») δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος που έβγαλε ο Ταχυδρόμος με τη νέα του σελιδοποίηση και το νέο του σχήμα, όταν πέρασε από το 42 x 30 εκ. των πρώτων 12 ετών του στο 34,5 x 26 εκ., το οποίο επρόκειτο να μικρύνει ακόμα περισσότερο στη δεκαετία του 1970, τότε που το περιοδικό απέκτησε και τον πολύ γνωστό λογότυπό του.[3] Γ. ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ Γ1. Υπόθεσις μηδενικών (8 Μαΐου 1954) Γ2. Υπόθεσις μηδενικών (19 Ιουνίου) Γ3. Το Φάουλ (3 Ιουλίου) Γ4. Ησυχία (10 Ιουλίου) Γ5. Καθαρός αέρας (17 Ιουλίου) Γ6. Κρουαζιέρα (24 Ιουλίου) Γ7. Μελτεμάκια (31 Ιουλίου) Γ8. Τουρισμός (7 Αυγούστου) Γ9. Θερμίδες (14 Αυγούστου) Γ10. Καϋμοί του δρόμου (21 Αυγούστου) Γ11. Εμπόριο (28 Αυγούστου) Γ12. Τα γλαρόνια (4 Σεπτεμβρίου) Γ13. Τ’ αποδημητικά (11 Σεπτεμβρίου) Γ14. Το χαλασμένο δόντι (18 Σεπτεμβρίου) Γ15. Η λοταρία (25 Σεπτεμβρίου) Γ16. Ο νυχτοφύλακας (6 Νοεμβρίου) Έχοντας ολοκληρώσει, όπως νόμιζα, την καταγραφή των δημοσιευμάτων του Τσιφόρου στον Ταχυδρόμο, διαπίστωσα ότι τα δημοσιεύματα αυτά περιλαμβάνουν και μια σειρά κειμένων τα οποία υπέγραψε ως Εωσφόρος, ψευδώνυμο με το οποίο ο συγγραφέας ξεκίνησε τη συνεργασία του με το Βήμα το 1952. Επειδή δεν τα έχω δει, περιορίστηκα στο να μεταφέρω εδώ τους τίτλους τους, αντιγράφοντάς τους από τον τόμο που ευρετηριάζει τα πρώτα 5 χρόνια του περιοδικού («Ο Ταχυδρόμος»: Δημοσιεύματα, 1954-1958. Βιβλιογραφική καταγραφή: Γιώργος Α. Παναγιώτου. Ερμής, 2005, σ. 150). Ευχαριστώ την Έλση Σαράτση για το ψηφιακό αντίγραφο της οικείας σελίδας του τόμου, που είχε την καλοσύνη να μου στείλει. Προσώρας, δεν μπορώ να δώσω απάντηση στην εύλογη απορία γιατί τα δύο πρώτα κείμενα αυτής της ενότητας έχουν τον ίδιο τίτλο. [1] Αν και δεν έχει εκδοθεί αυτοτελώς, η υπόθεση του μυθιστορήματος, το πώς δηλαδή αλλάζει η ζωή του κεντρικού ήρωα όταν βρίσκει ένα λαχείο στο δρόμο (όχι τυχαία, όπως αποδεικνύεται), είναι γνωστή από την κινηματογραφική του μεταφορά, που σκηνοθέτησε το 1964 ο Γιώργος Πετρίδης με τίτλο Αν έχεις τύχη… και πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Η ταινία έχει παιχτεί κατ’ επανάληψη στην τηλεόραση. Το σενάριο ήταν του Τσιφόρου, χωρίς όμως να δηλώνεται στους τίτλους ότι επρόκειτο για διασκευή. Στα πρώτα λεπτά της ταινίας ακούγεται ένα αδίκως λησμονημένο τανγκό του Γιώργου Κατσαρού. [2] Η σειρά είναι πολύ πιο ειδικού ενδιαφέροντος απ’ όσο αφήνει να εννοηθεί ο τίτλος της. Πρόκειται για μια σειρά ρεπορτάζ από χώρους (οι οποίοι δεν κατονομάζονται) ποικίλων σεξουαλικών δραστηριοτήτων και κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών. [3] Το τεύχος της 12ης Φεβρουαρίου 1966, όπου δημοσιεύτηκε το «Ολίγοι άνεμοι και πολλά ύδατα», ήταν και το πρώτο που το περιοδικό είχε πίνακα περιεχομένων.

Τα κείμενα του Νίκου Τσιφόρου στον Ταχυδρόμο, 1954-1970

Σύνδεση