Σύμβολο του ελεύθερου ανθρώπου, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Αχμέτ Αλτάν μετά την «απολογία» του στις 4 Νοεμβρίου 2019 αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος, για να συλληφθεί μία βδομάδα αργότερα. Απέναντι στα εθελόδουλα ανθρωπάκια που παριστάνουν τους δικαστές είχε την ευκαιρία να μιλήσει και να ακουστεί από την παγκόσμια κοινότητα, καθώς ακόμη και καθεστώτα τύπου Ερντογάν δεν έχουν ανακαλύψει τις πρακτικές εκδίκασης των περί τύπου αδικημάτων που έχει επινοήσει η μεταπολιτευτική Ελλάδα, ώστε ο κατηγορούμενος να είναι φιμωμένος, να μην ομιλεί ποτέ. Ανάμεσα σε άλλα ο Αλτάν τόνισε:
«Πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω έναν εισαγγελέα να ομολογεί με την καταγγελία του ότι και ο ίδιος έχει διαπράξει το έγκλημα που καταλογίζει στον κατηγορούμενο». Έτσι ξεκίνησε ο Αχμέτ Αλτάν την «απολογία» του στις 4 Νοεμβρίου 2019. Ο εισαγγελέας υποστήριξε ότι ο Αχμέτ Αλτάν σε μια εκπομπή στην τηλεόραση μίλησε για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 (δηλαδή το «ανακοίνωσε»!), αλλά και ότι την πληροφορία αυτήν θα μπορούσε να την έχει μόνο αν ήταν ο ίδιος μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης που προγραμμάτιζε το κίνημα. Αλλά στη συνέχεια κάπου λέει «…σε μια εποχή που η πιθανότητα για ένα ένοπλο πραξικόπημα ήταν ορατή…». «Άρα», λέει ο Αχμέτ Αλτάν, «και ο εισαγγελέας ήξερε για το πραξικόπημα και σύμφωνα με τη λογική του είναι και ο ίδιος μέλος της οργάνωσης που έκανε το πραξικόπημα».
«Γιατί δεν ενημερώσατε τις Αρχές για το επερχόμενο κακό; Μήπως το ήξεραν και αυτές, άρα ήταν μέρος της οργάνωσης;». Μίλησε πολύ για αυτό το θέμα ο Αχμέτ Αλτάν και άφησε υπονοούμενα ότι το πραξικόπημα ήταν γνωστό στις Αρχές και το άφησαν να εξελιχθεί για να μπορέσουν μετά να εξαπολύσουν τη βία που ακολούθησε.
Ο Αχμέτ Αλτάν υποστήριξε ότι δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο των κατηγοριών που του προσάπτουν και ότι ο εισαγγελέας ψεύδεται. Η δε λογική ότι «ο Αχμέτ Αλτάν πιστεύει ότι οι στρατιωτικοί με την οργάνωση Εργκενεκόν προγραμμάτιζαν ένα πραξικόπημα στη δεκαετία του 2010… άρα ο Αχμέτ Αλτάν είναι με τους τρομοκράτες», ο Αλτάν απάντησε: «Ναι, αυτό πιστεύω. Αλλά αυτό δεν είναι έγκλημα. Μόνο στον μεσαίωνα τιμωρούσαν το “πιστεύω”… Χώρια που και οι ηγέτες της σημερινής εξουσίας αυτό πίστευαν για το θέμα Εργκενεκόν μέχρι χθες. Γιατί δεν διώκονται;» [Οι αξιωματικοί που είχαν εμπλακεί στο «Εργκενεκόν» αντιμετώπιζαν βαριές κατηγορίες, αλλά μετά το πραξικόπημα του 2016 αποφυλακίστηκαν και αποκαταστάθηκε το κύρος τους. Σήμερα συνεργάζονται με το καθεστώς].
«Ναι, είμαι κατά του Ερντογάν επειδή πιστεύω ότι καταπατά το Σύνταγμα. … Λέτε ότι επικοινώνησα με υπόπτους για να συμβάλω στο πραξικόπημα, … αλλά επίσης λέτε ότι αυτή η συνάντηση έγινε το 2007, εννέα χρόνια πριν από το πραξικόπημα! … Καθώς με κατηγορείτε κατασκευάζετε νέες έννοιες εγκλημάτων που αύριο θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κατηγορηθείτε εσείς οι ίδιοι. … Δεν αναγνωρίζετε τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου. … Ποιος νομίζει ότι είναι ο εισαγγελέας που παρανομεί; … Ένας λόγος που η Τουρκία είναι σε αυτήν παρακμή είναι η κατάσταση της Δικαιοσύνης…».
Ο Αχμέτ Αλτάν μίλησε σε αυτόν το τόνο για αρκετή ώρα και τελείωσε λέγοντας: «Ή θα με κρατήσετε στη φυλακή και θα παραβιάσετε τη νομοθεσία ή θα ακολουθήσετε τον νόμο και θα με αφήσετε ελεύθερο. Εγώ αναγνωρίζω και υποστηρίζω ό,τι έγραψα και ό,τι έκανα μέχρι σήμερα. Μπορείτε να με κρατήσετε στη φυλακή όσο θέλετε. Αυτό δεν με φοβίζει. Προτιμώ να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στη φυλακή παρά να φοβάμαι μια τέτοια εξουσία. Όσο αυτή η εξουσία θα με κρατά στην φυλακή τόσο θα υποβιβάζεται. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτήν την εξίσωση. Η Δικαιοσύνη έχει μια μεγάλη ισχύ, ανυψώνει αυτούς που την εμπιστεύονται. Εγώ δεν απομακρύνομαι από την Δικαιοσύνη και από την τιμιότητα, και συνιστώ αυτό να κάνουν οι πάντες».
Βραβείο λογοτεχνίας Αντρέ Μαλρώ
Ο Αχμέτ Αλτάν στις 3 Δεκεμβρίου 2019 «έλαβε» στο Παρίσι, όχι βέβαια αυτοπροσώπως, το βραβείο λογοτεχνίας Αντρέ Μαλρώ. Από το κελί του έστειλε ένα ευχαριστήριο γράμμα. Μεταξύ άλλων έγραψε και τα εξής:
«Η βράβευσή μου στο όνομα ενός μεγάλου συγγραφέως, που όταν ήμουν νέος τον θαύμαζα, μου προκάλεσε ένα χαρμόσυνο χαμόγελο που παραπέμπει στα νιάτα μου.
Όταν δημοσιευόταν ένα βιβλίο του ή κάποιου της οικογένειάς μας ή όταν ένας δικός μας έπαιρνε κάποιο βραβείο ο πατέρας μας έλεγε: Τώρα πρέπει να ανοίξουμε μια σαμπάνια να το γιορτάσουμε!
Ο πατέρας μου πέθανε. Εγώ είμαι στη φυλακή.
Αλλά σήμερα το βράδυ θα πιω σαμπάνια με τον πατέρα μου στο Παρίσι. Και ο Μαλρώ θα μας κάνει παρέα. Ο πατέρας μου θα είναι στην ηλικία που ήταν όταν πήγε στο Αφγανιστάν και ο Μαλρώ όταν είχε πάει στην Κίνα. Εγώ θα είμαι στη σημερινή μου ηλικία. Θα ακούσω τους δύο νέους να ομιλούν.
Και κανείς δεν θα μας δει.
Σας είμαι ευγνώμων που μου χαρίσατε αυτήν την πραγματική και ευχάριστη φαντασίωση.
Η γενναιοδωρία σας με έκανε ευτυχισμένο.
Σας ευχαριστώ όλους.»
